جای خالی عشق در روزهای ایرانی

دکتر سارا شریعتی ،استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران درباره توجه و گرایش جوانان ایرانی به والنتاین که هر سال بیشتر از پیش می شود، می گوید:

«در جامعه ما تعادلی بین مرگ و زندگی و غم و شادی نیست. اگر در سال 65 روز برای عزا است، شاید 20 روز برای شادی داشته باشیم. این باعث می شود وقتی در رده های بالای سیاست گذاری کاری انجام نشود ،رده های پایین (مردم)خودشان شادی آفرینی کنند. هر جامعه ای در مورد نیازی که پاسخ بومی و داخلی نداشته باشد، از جوامع دیگر وام می گیرد .این وام گیری اول یک دوره مخفی را می گذراند و بعد رفته رفته، جای خود را پیدا می کند.»
اما می دانیم که گسترش والنتاین در ایران تنها به دلیل نبود شادی و نشاط در جامعه نبوده است، بلکه دلایل خاص دیگری نیز دارد. دکتر شریعتی در این باره می گوید: «عشق در جامعه ما یک تابوست. طبیعی است که جوانان با حجم رسانه ای بالای امروز (ماهواره و اینترنت) از آیین ها، جشن ها و فرهنگ کشور های دیگر باخبر شوند و آنچه پاسخگوی نیازشان باشد،تقلید نمایند. این تقلید کم کم آن قدر عادی می شود که شاید 50 سال آینده کسی حتی به یاد نیاورد که والنتاین از کجا و چگونه وارد فرهنگ ما شده است.»
با اینکه تلاش هایی که هدف یافتن جایگزینی برای والنتاین را داشتند با ناکامی مواجه شدند و پیشنهاد انتخاب سالروز ازدواج حضرت علی(ع) فاطمه زهرا(س) با عکس العمل سرد مسؤولان فرهنگی همراه بود، ولی همچنان تلاش برای مطابق کردن یکی از روزهای باستان ایرانی با روز عشق ادامه دارد.

روز ولنتاین

تنها مدت کمی به اواخر بهمن ماه و اواسط ماه فوریه باقی مانده که روز عشق فرنگی (ولنتاین) و روز عشق ایران باستان (سپندارمذگان) یا همان ولنتاین ایرانی به فاصله ی چهار روز از هم قرار دارند یعنی ۲۵ بهمن ماه (ولنتاین) و ۲۹ بهمن ماه (سپندارمذگان) !

چند سالی است که ۲۵ بهمن (۱۴ فوریه) روز ولنتاین و خرید گل و عروسک، شکلات و … در کشورمان باب شده است. اکثر جوان ها بدون اطلاع از اینکه اصلا این ولنتاین خوردنی یا پوشیدنی است، فقط می دانند که در روز ولنتاین باید برای کسانی که دوست دارند هدیه بخرند...

تاریخچه روز ولنتاین:

روز ولنتاین-تاریخچه کامل و دقیق ولنتاین در دست نیست و آنچه از پیشینه روز ولنتاین می‌‌دانیم با افسانه درآمیخته است. امروزه کلیسای کاتولیک به این نتیجه رسیده است که حداقل سه قدیس وجود داشته‌اند که همگی به شهادت رسیده اند، به همین دلیل چندین افسانه سعی در بازگوئی تاریخچه  آئین ولنتاین دارند.

روز ولنتاین-در صده سوم میلادی که مطابق می‌شود با اوایل شاهنشاهی ساسانی در ایران، در روم باستان فرمانروایی بوده‌است بنام کلودیوس دوم. کلودیوس عقاید عجیبی داشته‌است از جمله اینکه مردان مجرد نسبت به آنانی که همسر و فرزند دارند سربازان جنگجوتر و بهتری هستند. از این رو ازدواج را برای سربازان امپراتوری روم قدغن می‌کند. کلودیوس به قدری بی‌رحم وفرمانش به اندازه‌ای قاطع بود که هیچ کس جرات کمک به ازدواج سربازان را نداشت. اما کشیشی به نام والنتاین (والنتیوس)، مخفیانه عقد سربازان رومی را با دختران محبوبشان جاری می‌کرد. کلودیوس دوم از این جریان خبردار می‌شود و دستور می‌دهد که والنتاین را به زندان بیندازند. والنتاین در زندان عاشق دختر زندانبان می‌شود. با توجه به آنچه که در افسانه آمده کشیش ولنتاین برای او نامه‍ایی نوشته و آنها را با نوشتن «از طرف ولنتاین تو» (From Your Valentine) امضاء کرده است، اصطلاحی که تا به امروز مورد استفاده قرار گرفته و به وفور بر روی کارتهای ولنتاین مشاهده می‌‌شود. سرانجام کشیش به جرم جاری کردن عقد عشاق بر خلاف قانون کلودیوس دوم اعدام می‌شود. بنابراین او را به عنوان فدایی و شهید راه عشق می‌دانند و از آن زمان ولنتاین تبدیل به نمادی برای عشق شده است.

هدیه روز ولنتاین :

در کشورهای اروپایی و امریکائی دادن شکلات به عنوان هدیه روز ولنتاین از شهرت خاصی برخوردار است. تزئین شکلات و پختن انواع ان نیز از آداب  روز ولنتاین به شمار می‌رود. از نظر علمی هم ثابت شده‌است که خوردن شکلات دات یا همان سیاه میزان عشق را در انسان بالا می‌برد البته نه مصرف بی رویه ان.

تاریخچه سپندارمذگان:(ولنتاین ایرانی)

ولنتاین ایرانی :در ایران باستان، نه چون رومیان از سه قرن پس از میلاد، که از بیست قرن پیش از میلاد، روزی موسوم به روز عشق بوده‌است. در تقویم ایرانی دقیقا مصادف است با ۵ اسفند که در گاهشماری کنونی برابر است با ۲۹ بهمن، یعنی تنها 4 روز پس از روز ولنتاین. این روز سپندارمذگان یا «اسفندارمذگان» نام داشته‌است.

 ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه آورده‌ است که ایرانیان باستان این روز را روز بزرگداشت زن و زمین می‌دانسته اند. فلسفه بزرگداشت این روز به عنوان “روز عشق” به این صورت بوده است که در ایران باستان هر ماه را سی روز حساب می کردند و علاوه بر اینکه ماه ها اسم داشتند، هر یک از روزهای ماه نیز یک نام داشتند. بعنوان مثال روز اول “روز اورمزد”، روز دوم، روز بهمن معنی “سلامت، اندیشه” که نخستین صفت خداوند است، روز سوم اردیبهشت یعنی “بهترین راستی و پاکی” که باز از صفات خداوند است، روز چهارم شهریور یعنی “شاهی و فرمانروایی آرمانی” که خاص خداوند است و روز پنجم “سپندار مذ” بوده است. سپندار مذ لقب ملی زمین است. یعنی گستراننده، مقدس، فروتن. زمین نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می ورزد. زشت و زیبا را به یک چشم می نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می دهد. به همین دلیل در فرهنگ باستان اسپندار مذگان را بعنوان نماد عشق می پنداشتند.

سپندارمذگان جشن زمین و گرامی داشت عشق است که هر دو در کنار هم معنا پیدا می‌کردند. در این روز زنان به شوهران خود با محبت هدیه می‌دادند. مردان نیز زنان و دختران را بر تخت شاهی نشانده، به آنها هدیه داده و از آنها اطاعت می‌کردند. اخیرا گروهی از دوستداران فرهنگ ایرانی پیشنهاد کرده‌اند که به منظور حفظ فرهنگ ایرانی سپندارمذگان بجای ولنتاین به عنوان روز عشق گرامی داشته شود.

تاثیر استرس و اضطراب والدین بر کودکان

در بسیاری موارد، تنش‌های والدین بخصوص در حضور کودکان، موجب بالا رفتن اضطراب، احساس ناامنی و نداشتن آرامش در کودکان می‌شود. بیشتر کودکانی که در معرض اختلافات والدین و خشونت‌های خانگی هستند، احساس گوش به زنگی ناشی از نگرانی شدید دارند و هر لحظه منتظر اتفاق بد، زد‌‌ و‌ خورد والدین و تنش‌های شدید بین آنها هستند.

از طرف دیگر، کودکان اعتمادشان را به والدینی که رفتار پرخاشگرانه دارند و منبع خشونت هستند، از دست می دهند و در جامعه نیز با مشکل اعتماد کردن به افراد جامعه مواجه می شوند.

در بعضی از سیستم های خانواده دیده می شود والدین بخصوص مادران برای افزایش قدرت خود، کودکانشان را یارکشی می کنند.

این والدین در مقابل کودکان از همسرشان بدگویی می کنند تا احساس ترحم، دلسوزی و همدلی فرزندان را جلب کنند که در اصطلاح روانشناختی به آن یارکشی می گویند.

این یارکشی، اثرات مخربی بر عواطف، احساسات و شرایط روانشناختی کودکان باقی می گذارد، زیرا کودک خودش را در شرایطی می بیند که باید بین والدین، یکی را انتخاب کند.

این کودک وقتی با مادر همراه می شود، ممکن است مورد خشونت، بی مهری و بی توجهی پدر قرار گیرد. در مواردی هم کودک برای آن که حس همدلی و توجه مادر را بیشتر جلب کند، به عمد نزد مادر درباره پدر بدگویی می کند.

معمولا این بچه ها در سنینی که باید کودکی کنند، این سنین را از دست می دهند. این فرزند نه تنها کودکی خود را فراموش می کند، بلکه نقش فرزند والدگونه نیز پیدا می کند.

این فرزند گاهی پدر یا مادر والدینش می شود. این مسائل، فشارهای مضاعفی بر کودکان وارد می کند که عواقب روان شناختی بدی در زندگی این افراد به جا    می گذارد.

عواقب اولیه می تواند افزایش سطح اضطراب کودکان باشد، ولی اگر کودک به مدت طولانی در خانواده پرتنش زندگی کند در آینده ممکن است به افسردگی مبتلا شود.

عوارض دیگری مانند شب ادراری، مشکلات رفتاری و اختلالات عادتی هم در این فرزندان دیده می شود.

آینده این فرزندان تحت تاثیر مشکلات والدین خواهد بود. کودکانی که در جوی پرخاشگرانه بزرگ شده اند، بعد از تشکیل خانواده در برقراری ارتباط با همسرشان نمی توانند نقش متعادلی داشته باشند.

این افراد بسته به این که نسبت به والدین خود چه احساسی دارند، یا شبیه والدین خود می شوند و رفتارهای پرخاشگرانه آنها را ادامه می دهند، یا برعکس جزو افرادی طرفدار تئوری آرامش به هر قیمتی می شوند.

به عبارتی دیگر یا مانند پدر و مادر خود نقش ظالم را بازی می کنند یا نقش مظلوم را. افراد وقتی در موقعیت مظلوم واقع می شوند هر اتفاقی برایشان بیفتد، هر تنش و مشکلی داشته باشند، بدون قدرت اعتراض، تحمل می کنند تا جو خانه را به هر قیمتی آرام نگه دارند بنابراین چنین افرادی ممکن است در زندگی آینده خانوادگی خود نتوانند نقشی بالنده، رو به رشد و متعالی داشته باشند.

خلاقیت در کودکان           

خلاقيت قابليتي است كه در همگان وجود دارد اما نيازمند پرورش و تقويت مي‌باشد تا به سر حدشكوفايي برسد. فرد خلاق كسي است كه از ذهني جستجوگر و آفريننده برخوردار باشد. خلاقيت عبارت است از « توانايي ديدن چيزها به شيوه هاي جدي، شكستن مرزها و فراتر رفتن از چارچوب ها، فكر كردن به شيوه اي متفاوت، ابداع چيزهای جديد، استفاده از چيز هاي نا مربوط و تبديل آن به شكل هاي جديد.»می توان نتیجه گرفت که خلاقیت برآیند فرآیندهای ذهنی و شخصیتی فرد بوده و به تولیدات و آثاری منجر می شود که نو و بدیع بوده، خاصیتی متکامل داشته و با واقعیتها، منطبق بوده و در غایت به سود جامعه بشری هستند.

خانواده يكي از عوامل بسیار مهم در رشد و پرورش خلاقيت کودکان محسوب مي گردد که نقش مهمي در شكوفايي خلاقيت هاي  كودكان  دارد. از آنجا كه كودك حساسترين مراحل رشد خلاقيت را در محيط خانه سپري مي‌كند، محيط مناسبخانوادگي، شيوه و نگرش‌هاي صحيح فرزندپروري در رشد و شكوفايي خلاقيت سهم مهمي ايفا مي‌كند. « كليگان » ( 1971 ) معتقد است براي ظهور خلاقيت راههاي زيادي در شيوه‌هاي فرزندپروري وجود دارد كه مي‌تواند باعث ظهور يا محو خلاقيت شود. نحوه تربيت و استفاده از شيوه‌هاي دموكراتيك يا مستبدانه، اعمال نحوه انضباط و شيوه ابراز محبت هر كدام به نوعي در پرورش يا سركوب خلاقيت کودکان مؤثر است. اساساً پرورش عنصر انگیزشی خلاقیت باید در بستر خانواده صورت گیرد، زیرا مستعدترین محیط برای شکل دهی آن محیط کلامی و نظام تربیتی و رفتاری خانواده است. کودک و نوجوان اوقات زیادی را در خانواده سپری می­کنند، بنابراین این طبیعی است که بیشترین تاثیر را نیز از آن بپذیرند. بیان این نکته از آن روست که بگوییم هر چند می توان در محیطی غیر از خانواده (آموزشگاه یا جایی دیگر) به تقویت عناصر انگیزشی خلاقیت مبادرت ورزید، اما تاثیر این عوامل به اندازه و اهمیت عامل نخستین نیست. پس بهتر است که هدایت­ها و روش­های اتخاذ شده محیط دوم یعنی «محیط یادگیری» به محیط نخستین یعنی خانواده نیز انتقال یابد و در آنجا هم مورد تمرین و تقویت قرار گیرد؛ این انتقال زمینه­های تثبیت و تحکیم انگیزش خلاقه را بیش از پیش فراهم آورد.

در واقع والدين از طريق درگير شدن در فعاليتهاي خلاق كودك در رشد خلاقيت او سهيم هستند. خانواده ها باید فرصتهاي لازم را براي سؤال كردن، كنجكاوي و كشف محيط به كودكان بدهند و هرگز آنان را تنبيه و تهديد نكنند. زمينه رشد خلاقيت در خانه زماني فراهم مي شود كه به كودكانتان آزادي زيادي بدهيد و به آنها به عنوان يك فرد احترام بگذاريد، از نظر عاطفي در حد اعتدال به آنها نزديك شويد و بر روي ارزشهاي اخلاقي و نه قوانين خاص تأكيد نماييد. محیط خانه را به صورتي درآوريد كه در آن فعاليت، بازي و خنده به مقدار زيادی وجود داشته باشد. شما و كودكانتان سعي نمائيد كارها را به روش هاي جديد و جالب انجام دهيد. با تشويق و تأييد رفتار كودك و فراهم آوردن زمينه هاي مساعد و تدارك بازيهاي دلخواه او، قدرت تخيل و خلاقيت كودك را تقويت كنيد. خيالپردازيهاي كودكان را سرزنش نكنید زيرا خلاقيت او را محدود مي سازید. 

تحقيقات نشان مي دهد كه والدين  كودكان خلاق در رفتار خود هماهنگي  بيشتري نشان مي دهند، كودكان خود را آنگونه  كه هستند قبول دارند و آنها را  به كنجكاوي درباره اشياء  و امور تشويق مي  كنند و كودكان خود  را در انتخاب  موضوعات مورد علاقه  آزاد مي گذارند و كارها و برنامه هاي آنان را تحت  نظر دارند و پي گيري مي  كنند. شايسته  است والدين  تا آنجا  كه امكان دارد كودكان  خود را مستقل بار آورده و در ايجاد اعتماد به نفس، آنان  را ياري كنند  و دستاوردهاي آنان را با آغوش باز پذيرا  شوند و هنگام شكست، به جاي سرزنش، راهنما و راهگشاي مشكلات  كودكان خود باشند، تا كودكان بتوانند ضمن  احساس ارزشمندي در انجام كارها، راه حل ها و عقايد غير معمول و دور از ذهن  را نيز بيازمايند، چراكه چنين  كارهايي پايه و مايه اصلي خلاقيت است.

اغلب  اوقات اگر كمي  وقت و حوصله  كنيم  متوجه وجود خلاقيت در بچه ها مي شويم. بهترين زمان براي اطلاع از خلاقيت كودكان ، تماشاي آنها به هنگام بازي  است. خلاقیت عامل مهم بازی است. كودك را در حالي كه آزادانه و فارغ البال  با مواد و اسباب بازيهايش  سرگرم بازي است تماشا كنيد. كودكان خلاق اغلب براي هر يك  از وسايل بازي خود  موارد استفاده متفاوتي پيدا مي كنند و قبل از اينكه  از وسيله اي  به سراغ وسيله ديگر بروند از آن به انواع مختلف استفاده مي نمايند. كودك خلاق اغلب از منابع خود به انواع و اشكال  مختلف و گاه حيرت انگيز  استفاده مي كند.ممكن است  يك جعبه خالي براي كودك خلاق  ارزشي به مراتب بيش  از بهترين و پيچيده ترين اسباب بازيها داشته باشد. کودکان خلاق می توانند با توجه به موقعیت و مکان خاص بازی را تغییر دهند، بازیهای جدید ابداع کنند، مقررات خاصی وضع کنند، رهبری بازی را در دست گرفته و با سازمان بندی منسجم په به صورت فردی و چه به صورت گروهی بازی کنند. بازی این گونه افراد از تنوع و گوناگونی آکنده بوده و می توانند با توجه به علایق خود و بازی کنان هدفهای بازی را اعمال کنند. در مقابل کودکانی که از خلاقیت بی بهره بوده و یا خلاقیت کمی دارند در بازی ها نقش پیرو را به عهده گرفته، خود را ملزم به رعایت کامل مقررات بازی می دانند، تخطی از قوانین را جایز نشمرده و بازی را بیشتر به عنوان وظیفه و کار تلقی می کنند تا وسیله ای برای رشد، بنابراین سهم آنها از لذت بازی کمتر از کودکان خلاق است.

ویژگیهای کودکان خلاق:

1. كودكان خلاق اغلب با آب  و تاب حرف مي زنند. ذكر جزييات يك ماجرا  و به تفضيل سخن گفتن  مي تواند نشانه قدرت  خيال و تصور زياد باشد.

2. دقت و توجه شدید در گوش  دادن، مشاهده كردن يا انجام دادن  كاري دارند.

3. شور و نشاط و مشغوليتهاي  شديد جسماني دارند. 

4. در صحبتهای خود از قیاس استفاده می کنند.

5. عادت به وارسی منابع مختلف دارند.

6. با دقت به اشیا و پیرامون خود می نگرند.

7. اشتیاق به صحبت کردن درباره كشفيات با ديگران دارند.

8. توانایی ابداع بازیهای جدید و تغییر در بازیها دارند.

9. کنجکاوی زیادی برای سردرآوردن از امور دارند.

10. در گفتار خود جسارت زیادی دارند.

11. سئوالات عجیبی طرح می نمایند.

انگيزه و خلاقيت كودک در محيط خانواده زماني از بين مي رود كه :

1- تاكيد بيش از حد والدين بر هوش و حافظه كودک

2- ايجاد رقابت ميان كودكان

3- تاكيد افراطي بر جنسيت كودک 

4- قرار دادن قوانين خشك و دست و پا گير در منزل

5- عدم آشنايي والدين با مفهوم واقعي خلاقيت

6- انتقاد مكرر از رفتارهاي كودک

7- بيهوده شمردن تخيلات كودک

8- عدم شناسايي علائق دروني كودک

9- عدم وجود حس شوخ طبعي در محيط منزل

10- تحميل نقش بزرگسال به كودک

برای افزایش خلاقيت كودكان باید:

1. هرگز کودک را تحقير نکنيم. کودکي که احساس حقارت کند هرگز دست به خلاقيّت نمي‌زند. 

2. محيطي مناسب براي انجام كارهاي خلاق آنها فراهم نماييد.

3. امكانات و وسايلي در اختيار آنها قرار دهيد تا به كمك آنها خلاقيت هاي خود را ابراز نمايند. به عنوان مثال وسايل موسيقي، نقاشي و طراحي و ...

4. كارهاي خلاق كودكان را تشويق كنيد و آنها را در معرض نمايش قرار داده و از ارزيابي بيش از حد آنان خودداري كنيد.

5. به عنوان بزرگسال، خود به انجام كارهاي خلاق بپردازید و اجازه دهيد كودكان شما شاهد كارهاي خلاق تان باشند.

6. به شيوه هاي آموزشي در خانواده خود توجه داشته باشيد.

7. براي كارهاي خلاق ديگران ارزش قائل شويد.

8. از تأكيد بر تصورات قالبي در خصوص جنسيت كودكان شديداً خودداري نماييد. ( به عنوان مثال دختر ماشين بازي نمي كند، پسر عروسك بازي نمي كند يا پسر گريه نمي كند.)

9. امكان شركت در فعاليت ها و كلاسهاي ويژه را براي آنان فراهم نماييد.

10. اگر مشكلات يا گرفتاريهاي در خانواده وجود دارد از آن مشكلات به شيوه مثبتي استفاده كنيد و با تشويق به كودك خود اجازه ابراز احساسات و اظهار نظر بدهيد.

11. توجه داشته باشييد كه استعداد فقط سهم كوچكي از خلاقيت است و تمرين و نظم بخشيدن به آن از اهميت بيشتري بر خوردار است.

12. اجازه بدهيد كودك خودش باشد حتي اگر رفتارهاي عجيب از او سر بزند و سعي كنيد در حضور جمع كودك خود را خلاق معرفي نكنيد؛ در غير اين صورت اطرافيان انتظارات بيش از حدي از كودك شما خواهند داشت.

13. با كودك خود شوخ طبع و مهربان باشيد.

منابــــع:

1. برات، نگين. ( 1382، 29 مهر ). خلاقیت و یادگیری در کودکان. همشهری، ص 19.

2. پیرخائفی، علیرضا. ( 138۲). خلاقیت و هوش ( مبانی نظری و پژوهشی ). تهران: انتشارات مهربرنا.

3. سليماني، افشين. ( 1381 ). كلاس خلاقيت. تهران: انتشارات انجمن اولیا و مربیان.

4. گريوز، گارگيلو، اسلادر. ( 1379 ). خلاقیت (شناخت  ويژگي هاي كودكان  و برخورد مناسب  با آنها )( ترجمه مهدی قراچه داغی ). تهران: پیک بهار.

5. مهجور، رضاسیامک. ( 1383 ). روان شناسی بازی. تهران: انتشارات ساسان.

کودک آزاری (Child Abuse) چیست؟

به چه رفتارهایی کودک آزاری (Child Abuse) می گوییم؟ کودکان به علّت ویژگی هایی که از نظر سنی دارند بسیار آسیب پذیر هستند و نیاز به حمایت و مراقبت ما دارند. امّا گاهی بزرگسالان به دلایل مختلف به جای حمایت مواظبت از کودکان آنان را مورد آزار قرار می دهند.کودک آزاری (Child Abuse) شامل رفتارهایی است که توسط افراد دیگر خصوصاً بزرگسالان نسبت به کودکان انجام می گیرد و به نوعی به سلامت جسمی و روانی کودکان آسیب می رساند. رفتارهایی که بصورت تصادفی انجام می شوند کودک آزاری (Child Abuse) به حساب نمی آیند مانند اینکه کودکی به علّت تصادف با اتومبیل دچار نقص جسمی شود. کودک آزاری (Child Abuse) چگونه صورت می گیرد؟ کودکان بصورت های مختلف مورد آزار قرار می گیرند: کودک آزاری جسمی: یعنی رفتارهایی که به جسم کودک صدمه می زند مانند کتک زدن، سوزاندن، مجروع کردن، شکستن و … کودک آزاری روانی: شامل رفتارهایی است که به سلامت روانی کودک آسیب می رساند مانند توهین کردن، ترساندن، تحقیر کردن، تبعیض و … بی توجهی و غفلت: یعنی توجّه نکردن به نیازهای اساسی کودکان مانند تغذیه، بهداشت، پوشاک، آموزش و … در حدی که به سلامت جسمی و روانی آنان آسیب برسد. سوء استفاده: یعنی استفاده از کودکان در ارتباط با مواد مخدر، وا داشتن آنها به کارهای دشوار، سوء استفاده جنسی به صورت های مختلف و …

چرا کودکان مورد آزار قرار می گیرند؟

1. ناآگاهی والدین: گاهی والدین یا افراد دیگر که به کودکان آزار می رسانند، نمی دانند که رفتار آنها کودک آزاری است، مانند کسانی که کودکان را تنبیه بدنی می کنند، مورد تحقیر و توهین قرار می دهند، به نیازهای اساسی آنها توجهی ندارند و این رفتارها را عادی و معمولی می دانند.
2. مشکلات اقتصادی: فقر سبب می شود که کودکان از دسترسی به نیازهای اساسی خود مانند آموزش، بهداشت، تغذیه و … محروم شوند و یا والدین به علّت فشارهای مالی با رفتارهایی مانند پرخاشگری، خشونت، بی توجهی و .. کودکان را مورد آزار قرار دهند.
3. اعتیاد: اعتیاد به علّت خصوصیاتی که در افراد ایجاد می کند مانند پرخاشگری، بی مسئولیتی، کاهش عواطف و … سبب می شود که کودکان مورد آزار به ویژه از نوع سوء استفاده قرار گیرند.
4. بیماریهای روانی: در صورتیکه والدین به بیماریهای روانی مبتلا باشند، با رفتارهایی مانند تندخویی، خشونت، ناسازگاری، بی توجهی و … که ناشی از بیماری روانی آنهاست، سبب آزار کودکان می شوند.
5. مشکلات خانوادگی: مشاجرات شدید و طولانی والدین، جمعیّت زیاد خانواده، شیوه های تربیتی نامناسب، در برخی موارد وجود ناپدری و نامادری و … سبب می شود که کودکان مورد آزار قرار گیرند تا حدی که مشکلات خانوادگی یکی از دلایل کودک آزاری به شمار می رود.
6. مشکلا ت کودکان: کودکانی که مشکلات نسبتاً پایدار و شدید دارند بیشتر از سایر کودکان مورد آزار قرار می گیرند مانند کودکانی که دچار بیماریهای جسمی مزمن و طولانی مدت یا مشکلات رفتاری از قبیل پرخاشگری، بیقراری، بیش فعالی، اضطراب، شب ادراری و … هستند به علّت مشکلاتیکه برای بزرگسالان ایجاد می کنند و نیز به سبب ناآگاهی والدین از این مسکلات اغلب مورد آزار جسمی و روانی قرار می گیرند.
7. مشکلات مدرسه: مشکلاتی که در مدرسه برای دانش آموزان ایجاد می شود مانند انتظار بیش از حدف ندیدن تفاوت ها، ایجاد اضطراب، ترس و رقابت های شدید، تبعیض، تنبیه بدنیف تحقیر و توهین و … سبب آزارهای جسمی و روانی کودکان می شوند.

چگونه می توانیم کودک آز را کاهش دهیم؟

1. کودکان را بیشتر و بهتر بشناسیم: شناخت کوکان و نیازهای آنان سبب می شود که رفتار بهتری با آنها داشته باشیم. برای این کار می توانیم از روش های مختلف مانند خواندن کتاب های مناسب، شرکت در کلاس های آموزشی، مشورت کردن با افراد آگاه و … استفاده کینم.
2. علّت کودک آزاری را بشناسیم: کودک آزاری مانند هر رفتار دیگری علّتی دارد. سعی کنیم علّت آنرا پیدا کنیم و با برطرف کردن آنف کودک آزاری را کاهش دهیم. ممکن است برخی از مشکلات را نتوانیم از بین ببریم، در آن صورت پذیرفتن آن بهتر از آزار دادن کودکان است.
3. از دیگران کمک بگیریم: کمک گرفتن و مشورت کردن نشانه هوشیاری و آگاهی است، نه ناتوانی. برای کاهش مشکلات خود می توانیم از مراکز مشاوره حضوری، تلفنی، سازمان های غیر دولتی، افراد آگاه و … کمک بگیریم.
4. آرامش خود را حفظ کنیم: زندگی همیشه با مشکلات همراه است، سعی کنیم خشم خود را کنترل کنیم و برای مشکلات چاره جویی نماییم. بسیاری از کودک آزاری ها در شرایطی انجام می گیرد که والدین قادر به کنترل خشم خود نیستند. کنترل خشم آموختنی است و می توانیم با تمرین بر خشم خود غلبه کنیم.

کودک آزاری چه زیان هایی برای کودکان دارد؟

کودکی دوران رشد و شکل گیری شخصیّت است. انواع کودک آزاری در این سال های حسّاس و مهم، به رشد و سلامت آنان آسیب های جدی می رساند. کودکان آزار دیده در همه جنبه های رشد مانند رشد جسمی، ذهنیف روانی و اجتماعی با مشکلات و نارسایی های فراوانی روبرو خواهند شد. بررسی های انجام شده نشان می دهد بسیاری از کودکانی که در دوران کودکی قربانی آزار و بدرفتاری بوده اند، در بزرگسالی خود به آزار کودکان پرداخته اند و این بزرگترین زیان کودک آزاری است که سبب تداوم آن می شود.

چگونه می توانیم از کودک آزاری پیشگیری کنیم؟

پیشگیری همیشه بهتر، آسانتر و سریع تر از درمان است. برای پیشگیری از کودک آزاری می توانیم از راهکارهای زیر استفاده کنیم:

1. دقّت در ازدواج و تشکیل خانواده، خوداری از ازدواج های تحمیلی، ناشناخته، شتابزده و ازدواج در سنین پایین.
2. توجّه به تنظیم خانواده و تعداد مناسب فرزندان.
3. افزایش آگاهی خود در زمینه پرورش فرزندان و شیوه های مناسب رفتار با آنان.
4. پذیرش مسئولیت ها و انجام وظایف خود به عنوان پدر، مادر، معلّم، سرپرست و … نسبت به کودکان.
5. آشنایی با حقوق و نیازهای اساسی کودکان.
6. توجّه به سلامت جسمی و روانی خود و کاهش فشارهای عصبی و مشکلات رفتاری خود که سبب کودک آزاری می شود.
7. تقویت روحیه کمک گرفتن هنگام برخورد با مشکلات و آشنایی با مراکز حمایتی، مشاوره، امداد در مورد کودکان و خانواده.

ترفندهایی برای همکاری کودکان 

در انجام کارهای خانه با خانواده

گاهی کارهای خانه که تلمبار می شود ، واقعا خسته کننده است و از همه بدتر اینکه ،یک نفر و در بیشتر مواقع مادر خانواده باید کارهای بقیه ی افراد را انجام دهد. گاهی پدر هم به او کمک می کند اما بچه ها انگار مهمانان همیشگی اند و هر چه مادر تلاش می کند تا آنها را به نوعی در قبال وظایفشان مسئولیت پذیر کند ، اما بی فایده است.مشکل فقط این روزها نیست که آنها کودک اند ، اگر امروز نتوانند از عهده ی کارهای شان بر آیند ، فردا نیز بزرگسالانی نصفه و نیمه می شوند.

ترفند های زیر را بکار ببرید تا فرزندان تان با شما در انجام کارهای خانه همکاری کنند.

به فرزندتان بگویید که کارهای خانه اختیاری نیست و به شکایت آنها گوش نخواهید داد و واقعاً هم این کار را انجام دهید.

با تحسین و اظهارنظر مثبت، عزت نفس کودک را تقویت کنید

بگویید کارکردن تا چه اندازه موجب شادی و آسایش شما می‌شود.

کارکردن، هم برای کودک و هم برای سایر اعضای خانواده، مفید و سودمند است.

ارزیابی و بازرسی را به‌نحوی خوشایند انجام دهید.

حتی ناچیز‌ترین دستاوردها را تأیید و ستایش کنید.

به‌جای اینکه مچ کودک را حین انجام کار اشتباه بگیرید، او را در حال انجام یک کار صحیح و خوشایند، غافلگیر کنید.

برای تحسین و تشویق روزانه کودک، دقیقاً کارش را توصیف کنید. مثلاً به‌جای اینکه بگویید عالی است یا تو یه قهرمانی، واضح تشریح کنید که می‌بینم اسباب بازی‌ها سرجایش قرار گرفته و تخت‌ات مرتب است، به این می‌گویند یک کار دقیق و حساب شده، تو خیلی زحمت کشیده‌ای.

توجه خود را بر تلاش‌های انجام‌گرفته یا درس‌های آموخته شده متمرکز کنید نه فقط بر نتیجه نهایی.

کار را هر چه زودتر توصیف و تأیید کنید، تشکر و قدردانی را به بعد موکول نکنید.

اجازه دهید کودک درباره کار خودش قضاوت کند.

گاهی اجازه دهید کودک خود وظایف روزانه خانه را انتخاب کند.

وظایف را تنظیم کنید، خواسته‌ها را تغییر دهید و کودکان را همزمان با رشد و بلوغ، در تصمیم‌گیری‌ها شرکت دهید.

از کودک هر روز انتظار انجام مقداری کار داشته باشید.

برای انجام کارها، هر روز زمان معینی درنظر بگیرید.

ثبات قدم و قاطعیت را با استفاده از تشویق و گاهی تنبیه مثل کم کردن حقوق هفتگی یا ماهانه یا انصراف از بردن او به پارک یا مهمانی تقویت کنید و پاداش‌های شفاهی فوری به او بدهید.

به‌خاطر داشته باشید هدف، همکاری، احترام و علاقه متقابل است،‌ نه فقط انجام شدن کارها.

برای کودک فرصت‌هایی فراهم کنید تا خدمت دلسوزانه‌ای به فرد نیازمند بکند. چنین فعالیت‌هایی، احساس محبت، سپاسگزاری و تمایل بیشتر به کمک در کارهای منزل را در او تقویت می‌کند.

از تهدید و تنبیه‌های مداوم بپرهیزید. این روش‌ها به ندرت نتایج مثبت و ماندگار دارند.

به کودکان برچسب‌های مثبت بزنید؛ پسر خوش شانس، دختر مهربان، برادر قوی،‌ بچه باهوش و... می‌تواند تصور ذهنی شیرین، دلپذیر و ماندگاری برای بقیه عمر کودک فراهم کند.

محدودیت‌ها یا تهدیدهایی را که قادر یا مایل به انجام آن نیستند، درنظر نگیرید.

مخصوصاً در مورد کودک خردسال، دستورهای واضح و ساده به کار ببرید.

تفاوت‌های فردی کودکان را مدنظر قرار دهید.

زمانی که کودک تحت فشار روانی است،‌ از خواسته‌ها و انتظارات خود بکاهید.

به مشکل حمله کنید، نه به کودک و شخصیت او.

بر نقایص و کاستی‌های کوچک و ناچیز اصرار نورزید.

از کاربرد جمله‌های تهدیدآمیزی نظیر « این کار را بکن وگرنه...» پرهیز کنید.

کلام آخر اینکه رسیدگی بیش ازحد و وابسته نگه‌داشتن کودک نهایتاً به ناتوانی و بدتر از آن به ناسپاسی او می‌انجامد. طفلی که در سال‌های اولیه عمر تنها گیرنده بوده و هیچ توقع و چشمداشتی از او نداشته‌ایم و فرصتی برای ابراز وجود به او نداده‌ایم در بزرگسالی به طفیلی تبدیل خواهد شد که وبال گردن شده، همواره انتظار دریافت سرویس‌ها و خدمات بیشتری دارد. این را به یاد داشته باشیم که این چنین فردی هیچ جایگاه مناسبی در اجتماع نخواهد داشت.

نکاتی بسیار کلیدی در روانشناسی تربیتی کودک 

والدین محترم، با دقت بخوانید!

روانشناسان بر این باورند که کودک در مراحلی از سنین رشد خود دارای خصوصیتهای ویژه همان مقطع می باشد . با دانستن این خصوصیات سنی ، اگر والدین این ویژگی ها را مشاهده نکردند باید نگران باشند ، نه این که اگر در کودکشان موجود بود گله کنند ! این دوران بر این قرارند : 

1 – از تولد تا دو سالگی : شخصیتی حس گر و علاقه مند به لمس اشیاء می باشد . لذا والدین جز در مواقع خطر نباید مانع شوند . 

2 – دو الی چهار سالگی : درون کودک فقط مشغول عکس برداری از رفتار ها و شخصیت هاست و با آنها شخصیت خود را شروع به ساختن می کند . 

3 – چهار الی هفت سالگی : علاقه شدیدی به ادبیات کودکانه و بازی ها دارد . نیازمند به توجه زیاد و ارتباط کلامی بالاست . تفکری خود محور دارد که با خودخواهی کاملاً متفاوت است (توجه شود !) همه را با خود همراه می سازد و نیاز به تایید دارد ، لذا باید با او همراه بود . نیاز شدیدی به رابطه با هم سن و سالان دارد . قدرت تصویر سازی ذهنی بسیار بالایی دارد ، لذا به داستان علاقه مند است .بر روی موضوعات سخت متمرکز می شود پس مهم است روی بدیها تمرکز کند یا خوبیها . قوانین و قواعد ساده را می فهمد ولی قوانین پیچیده را خیر . بعضی قوانین را به طور ثابت در ذهنش نگاه می دارد ، لذا نباید اشتباهت را برایش توجیه کرد .

5 – یازده سالگی به بعد : توان تفکر وتجزیه تحلیل بالایی دارد ، زمان ظهور استعداد های اصلی اوست ، ادراک اصول اخلاقی را به دست می آورد . 

با فرزندمان چگونه برخورد کنیم ؟ 

روانشناسان دینی و حتی غربی ، دوران تربیتی فرزند را به سه دوران تقسیم می کنند : 

7 سال اول زندگی : در هفت سال اول والدین باید مانند غلام باشند و فرزندان چون پادشاه . 

7 الی 14 سالگی : در هفت سال دوم والدین پادشاه اند و فرزند غلام . 

14 الی 21 سالگی : در هفت سال سوم والدین پادشاه اند و فرزند وزیر . یعنی نقش مشاور را دارد . 

نکاتی در مورد بازی های کودکانه : 

• مهم است بدانیم حداقل زمان بازی با کودک دو ساعت است . در غیر این صورت کودک ارضا نشده و این نیاز در وی به صورت عقده باقی می ماند . پس اگر والدینی کودکشان را به پارک یا محلی برای بازی و تفریح بردند ، تا قبل از این زمان او را محروم نکنند . 
• بازی خانه سازی کودک را صاحب اختیار بار می آورد و به او می آموزد که باید ساخت !

• بازی ترکاندن باد کنک برای رفع عقده ها و رهایی از خجالتی بودن مفید است . به کودک می فهماند که بزرگترین چیزها ( مشکلات ) هم به دستان تو می ترکد ! می فهماند که عقده هایت را بترکان . 
• خمیر بازی منعطف بودن را به طور غیر مستقیم به او می آموزد و به او می فهماند لج باز نباش و گاهی هم تو تغییر کن . 
• تلفن بازی : بازی که در آن والدین با استفاده از دو عدد گوشی تلفن با کودکشان تلفنی صحبت می کنند ، این بازی بهترین وصیله برای ارتباطی کردن و آموختن روابط عمومی و رفع خجالتی بودن است . 
• دروغ ابزار بازی کودکان است ! چون خیال پرداز است و قدرت تصویر سازی بالایی دارد . این عیب کودک نیست . دقت شود ! 

تحسین کودک : 

• باید کار یا ویژگی خاص کودک تشویق شود نه کل شخصیت او . نگویید آفرین پسر خوب ، این تشویق به او می فهماند که تو همواره خوبی و هیچ عیبی نداری ! بلکه باید مثلا گفت : آفرین به پسری که مسواک می زند . 
• برای رفتار های ویژه اش از تحسین ویژه استفاده کنید . 
• هر کار خوبی را جداگانه تشویق کنیم . اگر دو کار خوب انجام داد هر دو را جدا جدا تشویق کنیم . 
• هر نوع پیشرفتی را باید تحسین کرد . نمره 12 به 13 تشویق دارد . 
• باید دانست که تشویق موثر تر از تنبیه است ! 
• در تحسین ها از جملات تکراری استفاده نکنیم . 
• کودک در همان موقع تشویق باید تشویق شود و در همان موقع تنبیه ، تنبیه . 

تنبیه کودک : 

• آخرین روش تنبیه ، تنبیه بدنی است ! آن هم فقط توسط پدر . چون اگر از پدر رنجید به سمت مادر می رود ، چون کانون مهر است . ولی اگر از مادر رنجید به کجا خواهد رفت ؟ 
• تنبیه نباید در مقابل افراد دیگر انجام شود . 
• اگر والدین می دانند تنبیه بدنی اثر ندارد ، نباید بزنند . اگر تنبیه بدنی را آخرین راه دانستند ، نباید به صورت او ضربه بزنند . نباید به گونه ای بزنند که سرخ یا کبود شود . نباید با آلتی یا وسیله ای بزنند . اگر کودک بیمار است اصلا نباید تنبیه بدنی شود . 
• اولین مرحله تنبیه نگاه بی محبت است . مرحله ی بعد قطع جوایز است . مرحله بعد قطع آن چیزهایی است که او دوست دارد ، مانند : یک کارتون یا یک غذای خوشمزه یا رفتن به خانه خاله و ... آن هم ابتدا باید در حد تهدید باشد . 
• مرحله بعد تنبیه قهر های چند ساعته است ، چند ساعت نه بیشتر !

نکاتی پراکنده در مسائل کودک : 

• به قولهایی که به کودک می دهید کاملا مقید باشید ! چه در تنبیه ، چه در تشویق . 
• به دعوا های دو کودک نباید اهمیت ویژه نشان داد . چون آن را مهم تر جلوه می دهد و آنها حساس تر می شوند . 
• تا می توانیم اشکالات و عیب های کودک را نبینیم ! اگر قرار شد نبینیم و توجه نشان ندهیم ، هیچ اهمیتی ندهیم چه با نگاه و یا حرکات صورت و ... . 
• بچه باید بچگی کند ، نه اینکه به کلاس زبان برود ! دقت شود که کلاس های اضافی و تقویتی برای بعد از 11 سالگی است . 
• بچه های پیش فعال و اکتیو را باید به کارهای عملی مثل بستن پیچ و مهره و یا باز کردن سرپیچ لامپ و ... انداخت . 
• اگر فرزندتان برادر یا خوهر کوچکش را می زند ، مسئولیت آنها را به او بده و بری این کار برایش پاداش قائل شو . 
• در مراحل تربیت همیشه نباید توقع پاسخ مثبت داشت . کودک در نوسان است . 
• هیچ گاه بین کارتون دلخواه کودک ، برنامه را قطع نکن !

• زیاد به کودک دستور نده ، اما گاهی هم او را به کار بینداز . 
• کودک باید صاف تلوزیون تماشا کند . صدای تلوزیون کم باشد تا گوشهایش به صداها حساس شود . شاید نیاز بود در عبور از خیابان صدای بوق ها را خوب بشنود تا بیشتر مراقب باشد . 
• بازی هایی که ابهت تو را می شکند و برخورد های فیزیکی دارد را با کودک انجام نده . اما بسیار خوش اخلاق باش. 
• به صحبت های کودک گوش کن . کودک پر حرف است ! 
• جدی و با ابهت از کودک چیزی بخواه یا دستور بده . 
• کودک حواس پرت است و گاهی هم بی توجه . ابتدا توجهش را جلب کن تا به تو نگاه کند ، بعد با او صحبت کن . 
• در بازی های مسابقه ای سعی کن بازنده تو باشی . 
• جملات دستوری را نباید پرسشی گفت . مثل : جاتو جمع کردی ؟ 
• به کودک قرقرو باید بی اعتنایی کرد . 
• دو چیز برای بچه آرامش بخش است : صدای آب و صدای جیرجیرک . 
• کودک را در مسائل خودش درگیر کنید . مثل : کیفش ، کفشش ، مدرسه اش و ... . 
• سعی شود صبحانه کودک شامل : شیر گلاب ، عسل ، خامه تزئین شده ، نان جو ، عدسی و آن چیزی که او دوست دارد باشد . 
• اگر کودک در خواب راه می رود : 
1 – راه های خروج را ببندیم 
2 – از آژیر خطر با حسگر عبور استفاده کنیم 
3- مکان خوابش را عوض کنیم . 
• بازی شغل کودک است ! 
• برای هر رفتار بد ابتدا یک جایگزین پیدا کن ، بعد او را نهی کن ! اول شکلات را بده ، بعد چاقو را از او بگیر ! 
• اگر کودک شب ادراری دارد ، روزها قبل از رفتن به دستشویی او را به نگه داشتن چند ثانیه ای تمرین دهیم تا مثانه اش تقویت شود . 

جدول تشویق و تنبیه : 

می توانید با ساختن یک جدول هفتگی او را تشویق و تنبیه کنید . طبق آنچه که بیان شد . مثلا با هر کار خوب یک آدمک خندان بگیرد وبا هر سه آدمک یک جایزه . با هر سه جایزه یک جایزه ویژه . جایزه ها می تواند یک غذای خوشمزه یا یک هدیه کوچک باشد . برای تنبیه هم می توانید از یک آدمک اخمو استفاده کنید . 

چگونه بفهمیم آرزوی کودک چیست تا آن را به عنوان یک هدیه ویژه قرار دهیم ؟ 

می توان برای فهمیدن بزرگترین آرزوی کودک از روشهای زیر استفاده کرد : 
1- در یک بازی به نام غول چراغ جادو ، شما غول هستید و آرزوی کودکان مهربان را برآورده می کنید . از او می پرسید بگو ببینم آرزویت چیست ؟ با این روش آرزوی او را فهمیده و بعد برای او تهیه می کنید . 
2- از او می پرسید : اگر تو مثلا n تومان پول داشتی چه می خریدی برای خودت ؟ برای بابایی یا مامانی چه؟ و با این روش خواسته او را می فهمی .

ویژگی های اتاق کودک : کودک باید جدا خوابیدن را از ابتدا بیاموزد . اتاق خواب کودک باید زیبا و تزئین شده باشد ، با هر آنچه که او دوست دارد . از نور های رنگی استفاده شود . به روی کودک نباید پتوهایی با شکل های حیوانات وحشی انداخت .

منبع : کودک

ویژگی های کودکان خلاق

* عادت به وارسی منابع مختلف.
* جسارت در گفتار زیاد.
* طرح سوالات عجیب و غریب.
* کنجکاوی زیاد برای سردرآوردن از امور.
* اشتیاق به صحبت درباره ی کشفیات با دیگران.
* شور و نشاط و مشغولیت های شدید جسمانی.
* دقت و توجه شدید در گوش دادن، مشاهده کردن یا انجام دادن کاری.
* با دقت و اشتیاق به پیرامون خود نگریستن.
* توانایی ابداع بازی های جدید و تغییر در بازی ها.
* قیاس در صحبت های خود.

* تاکید بیش از حد والدین بر هوش و حافظه کودک
* ایجاد رقابت میان کودکان
* تاکید افراطی بر جنسیت کودک
* قرار دادن قوانین خشک و دست و پا گیر در منزل
* عدم آشنایی والدین با مفهوم واقعی خلاقیت
* انتقاد مکرر از رفتارهای کودک
* بیهوده شمردن تخیلات کودک
* عدم شناسایی علایق درونی کودک
* عدم وجود حس شوخ طبعی در محیط منزل
* تحمیل نقش بزرگسالان به کودک

  برای افزایش خلاقیت کودک باید:

* کارهای خلاق کودک را تشویق کنید و آنها را در معرض نمایش قرار داده و از ارزیابی بیش از حد آنان خودداری کنید.

* با کودک خود شوخ طبع و مهربان باشید.
* استعداد فقط سهم کوچکی از خلاقیت است و تمرین و نظم بخشیدن به آن از اهمیت بیشتری برخوردار است.

* امکان شرکت در فعالیت ها و کلاس های ویژه را برای آنان فراهم نمایید.

* به عنوان بزرگسال خود به انجام کارهای خلاق بپردازید و اجازه دهید کودکان شما شاهد کارهای خلاق شما باشند و بیاموزند.

معرفی بازیهایی که به رشد جسمانی کودک کمک می کند ...

بچه هاي پيش دبستاني سرشار از انرژي و شور هستند. اين وضعيت از

نظر رشد جسماني خوب است، زيرا دربرگيرنده ي حركات متناوب مجموعه

عضلات كوچك و بزرگي بوده كه عملكرد بهينه ي اين بخشهاي بدن را

موجب مي شوند.

در ابتدا مهارت هاي حركتي عضلات بزرگ رشد پيدا مي كنند. به همين

خاطر است كه بچه هاي، 3 و 4 ساله علاقه ي بيشتري به دويدن،پريدن،

رسيدن به هدف و جنب و جوش دارند تا يكجا نشستن و استفاده از

عضلات دستشان مثلا براي نقاشي يا بازي با اسباب بازي هاي كوچك.

بنابراين بهتر است كه براي هركدام از اين نوع فعاليتها زماني صرف شود.

در اينجا به برخي روشهايي كه مي توانند به رشدجسماني پيش دبستاني

كمك كنند اشاره مي كنيم :

• پياده روي خانوادگي. پياده روي، متناوب دويدن، نرمش و قدم زدن. در

حين اين كارها مي توانيد از برگها و پر پرندگان سرراهتان مجموعه اي

جمع كنيد. در خانه مي توانيد به كمك ساز و دهل و پرچم، رژه اي راه

 بياندازيد.

• شن بازي. از اسباب بازيهاي مخصوص شن بازي استفاده كنيد تا

مهارتهاي دستي بچه ها تقويت شود.

• آب بازي در حيات خلوت. يك استخر پلاستيكي، آبپاش، يا شلنگ آب

مي تواند شوق آب بازي، دنبال بازي و كشتي را در كودكان بيانگيزد.

(همواره در هنگام بازي با آب مراقب كودكان خود باشيد)

• در اتاق نشيمن يا حياط خلوت خانه ي خود ميداني از موانع درست كنيد،

با كوسنها، كارتن هاي مقوايي، اسباب بازيها و ديگر وسايل كه كودكانتان

بتوانند به اطراف دويده و از روي آنها بپرند.

• بازي «مثل چي» را انجام دهيد. بچه ها علاقه ي زيادي به حيوانات دارند:

«ميتوني مثل مرغ راه بري ؟ مثل اسب بتازي؟ سگ چيكار مي كنه؟»

كودك  خود را تشويق كنيد كه مثل هواپيما دور حياط پرواز كند يا با قايقي

فرضي پارو زنان در اتاق بچرخد.

• در روزهاي مقرر براي بازي، هر بار بازي جديدي را معرفي كنيد. مثلا

گرگم به هوا بازي كنيد.

• توپ بازي كنيد. بازيهايي كه شوت زدن، پرتاب و گرفتن توپ دارند تمرين

خوبي هستند.

• كودك خود را در معرض موسيقي هاي مختلف قرار دهيد. ساز زدن روندِ

رشد جسماني را نيز تسهيل مي كند. يا ريتم هاي آشنا را با حركات

جسمي بياميزيد، شعرهايي مثل «يه توپ دارم قلقليه».

آوازهاي آشناي بسياري هستند كه به تقويت مهارت هاي حركتي كمك

مي كنند.

• طنابي روي زمين قرار دهيد. وانمود كنيد كه طناب بندبازي يا تكه ای از

بارهاي يك كشتي غرق شده ي دزدان دريايي است تا كودكان سعي

كنند تعادل خود را روي آن حفظ كنند.

• شستشوي اتومبيل، موتور، يا هركاري كه با آب و كف سر و كار

داشته باشد، پرانرژي و جالب است. حباب درست كنيد و به كودك خود

بگوييد آنها را بگيرد.

• بازيهاي دوران كودكي خود را به آنها ياد بدهيد. همه ي آنها براي بچه ها

تازگي دارد. مثل «گل يا پوچ» يا «هفت سنگ»

• يك نمايش عروسكي راه بياندازيد. عروسك هاي انگشتي يا جورابي

درست كنيد، يا به كمك عروسكهاي اسباب بازي، پشت يك مبل ُ نمايشي

ترتيب دهيد.

• به طرق مختلف مهارت هاي حركتي را پرورش دهيد و از ميزِ كار جدا

شويد. به كودك خود كمك كنيد تا با گچ هرچه دوست دارد بكشد يا به كمك

تكه اي چوب دنبال نوشته ها و رد خط ها در بيرون يا داخل خانه بگرديد.

منبع:مجله کودک

آشنایی كودك با مهد كودك

  كودك از 3 سالگی آماده ورود به مهد كودك می شود. اما در این بین نگرانی والدین و وابستگی كودك ، مشكلاتی پدید می آورد . به عبارتی از یك طرف والدین هنوز مطمئن نیستند كودكشان آمادگی لازم را دارد و از طرفی دیگر كودك هنوز خود را وابسته حس می كند و ممكن است نخواهد از خانواده جدا شود . البته این امر برای همه بچه ها یكسان نیست و بعضی به راحتی محیط مهد را می پذیرند و به آن دلبستگی پیدا می كنند . اما در مورد كودكان وابسته ، كارشناسان توصیه می كنندكه والدین برای حل این مشكل قاطعیت داشته باشند . اول فكر كنند چه چیزی به صلاح فرزندشان است ، بعد تصمیم آخر را بگیرند . در این مورد نباید والدین احساساتی شوند ، باید بتوانند گریه های كودك را موقع ورود به مهد تحمل كنند ، مانند زمانی كه گریه های كودك را موقع واكسن زدن تماشا می كنند . چرا كه به گفته محققین" واقعاً مهدكودك مانند واكسن عمل می كند و می تواند فرزند ما رادر برابر آسیب های بسیاری واكسینه كند ."

  در مورد بچه های وابسته ، برخی از كارشناسان معتقدند بهتر است ورود آنها را به مهدكودك ، جلوتر بیندازیم.در این باره تابستان زمان مناسبی است ، چرا كه كلاس پیش دبستانی تعطیل است و مهدكودك خلوت تر و مربی ها می توانند برای هر كودك زمان بیشتری را صرف كنند تا كم كم به محیط آنجا خو بگیرند از طرفی بچه ها می توانند از برنامه های تفریحی نیز بیشتر لذت ببرند .

                                             

چگونه بچه هایی را كه تمایلی به مهد كودك ندارند ،  متقاعد كنیم؟

در این مورد والدین نباید انعطاف داشته باشند . چرا كه اگر كودك بفهمد می تواند هر وقت كه نخواست از رفتن به مهد كودك امتناع كند، دیگر قاطعیت و نفوذ شما از بین خواهد رفت . در حقیقت این كودك است كه شما را تربیت می كند و فرمان می دهد . اما بهتر است از قبل ، برایش مشخص كنید كه او" باید" با شما همكاری كند و اگر به مهد نرود ، مثلاً تنها می ماند . در روزهای نخست ورود كودك به مهد ، والدین باید به هر ترتیب كه شده از غیبت او خودداری كنند تا به تدریج،كودك با همه برنامه های آنجا آشنا شود و كم كم رابطه عاطفی با دوستانش پیدا كند .

اهمیت مهد كودك

گرد آوری:پیش دبستانی فرشته ها

پاسخ به سوالات مذهبی کودکان

می شه با خدا تلفنی صحبت کنیم؟!

پاسخ این سؤال کودک این است که برای صحبت کردن با خدا نیازی به هیچ ابزار ارتباطی رایج میان ما انسان ها نیست. ولی در آغاز برای پاسخ به این پرسش کودک، باید برای او بازگو کرد که از تلفن در چه زمانی استفاده می شود:

عزیزم! استفاده از تلفن برای وقتی است که ما آدما از هم دور می شیم. مثلاً شما از دوستت دور می شی جوری که دیگه صدای همو نمی شنوید، اون موقع نیاز به تلفن دارید.

ولی خدا که هیچ وقت از ما دور نمی شه تا برا حرف زدن باهاش نیاز به تلفن داشته باشیم؛ خدا همیشه کنار ماست. برای همین می تونی هر وقت دلت خواست باهاش حرف بزنی، حتی نیاز به داد و فریاد هم نیست. این قدر خدا به ما نزدیکه!

اینم شعر

خدا نیاز به تلفن نداره    

چون همه جا هستش وبیقراره

خدا که از پیش تو دور نمیشه

بخوای بهش زنگ بزنی همیشه

تو هرچی میخوای بنویس رو کاغذ

نقاشیاتوهم بکش رو کاغذ

بگو تو حرف دلتو توی خواب

خودش دعاتو میکنه مستجاب

دربزنی یا بگی درِگوشی

میشنوه حرفاتو بدون گوشی

پاسخ از : عمو روحانی

آموزش ۵ بازی آپارتمانی برای کودک

*****************************************

بازی برای کودکان مانند اکسیژن ضروری است.

یادش بخیر وقتی نسل ما پدر و مادرهای امروزی و حتی نسل های پیش از ما- دوران کودکی خود را می گذراندیم، فرصت کسب تجربه های بسیار خوبی را داشتیم؛ مثل تجربه کشف طبیعت با بازی های هیجان انگیزی که همراه دویدن و بالا و پایین پریدن بود.

خیلی کم پیش می آمد که به ما بگویند: «ندو، همسایه پایینی!»، «داد نزن، همسایه بالایی!» و… از این نظر باید برای کودکان امروزی که از خانه، فقط درک آپارتمانی دارند، دل بسوزانیم، حال آن که بازی برای کودکان مانند اکسیژن ضروری است.

از طرفی وقتی برای والدین امکان فراهم کردن شرایط فضاهایی از این قبیل نیست، نمی توان به آن ها فشار آورد. متاسفانه برای بیشتر خانواده های امروزی امکان برخورداری از خانه های بزرگ که دارای حیاط، حوض آب و باغچه باشد، نیست و در پی آن امکان انجام برخی بازی های هیجان انگیز و همراه با سر و صدا که نیاز کودک هم درآن پاسخ داده می شود، هم وجود ندارد؛ حال باید چه کرد؟ دست روی دست بگذاریم و غصه بخوریم؟

هر انسان عاقلی به این سؤال پاسخ منفی می دهد، از سوی دیگر نیاز به آموزش و راهنمایی والدین برای مدیریت این محدودیت ها و البته بهره مندی درست از آن ها وجود دارد.

بر این اساس تصمیم گرفتیم با استفاده از تجربیات کارشناسانه یکی از روانشناسان کودک که سوابق قابل توجهی در بازی کودکان دارد، به آموزش بازی های هدفمند برای افزایش هوش کودکان به ویژه در آپارتمان های مسکونی بپردازیم.

در این باره نظر کارشناسانه علی رضا واقف؛ روانشناس کودک را جویا شدیم که در ادامه می خوانید :

در این باره نظر کارشناسانه علی رضا واقف؛ روانشناس کودک را جویا شدیم که در ادامه می خوانید:« بازی» به هر گونه فعالیت جسمی یا ذهنی هدف دار که به صورت فردی یا گروهی انجام پذیرد و موجب بروز نیازهای کودک شود، گفته می شود. بازی وسیله طبیعی کودک برای اظهار و بیان « خود» است. « آلفردآدلر» روانشناس معروف می گوید: هرگز نباید به بازی به عنوان روشی برای وقت کشی نگاه کرد.

اسباب بازی ها را براساس دامنه تاثیر آن ها به دو دسته تقسیم می کنند:

۱ – سازمان یافته

۲ – سازمان نیافته

اسباب بازی های سازمان یافته شکل مشخص و از پیش تعیین شده ای دارند که دامنه تاثیر آن ها محدود است و به منظور ایجاد موقعیت یادگیری خاص برای کودکان به کار می روند.

این گونه اسباب بازی ها به ۶ دسته تقسیم می شوند:

۱٫ اسباب بازی هایی ویژه خردسالان

۲٫ اسباب بازی هایی برای جلب توجه کودک

۳٫ اسباب بازی هایی برای ایجاد تحرک در کودک

۴٫ اسباب بازی هایی برای تقویت مهارت های دست و هماهنگی چشم و انگشتان

۵٫ اسباب بازی هایی برای تقویت قوه تمیز و تشخیص

۶٫ اسباب بازی هایی برای تقویت قدرت تکلم و بیان کودک

از اسباب بازی های سازمان نیافته می توان به مکعب ها و لگوها اشاره کرد. دسته ای از این اسباب بازی ها ، وسایل بازی خلاقه هستند , مانند مداد رنگی و آبرنگ ، در بازی های تصویری نیز وسایلی مانند عروسک، خمیر مجسمه، شن و آب به کار می رود.

بازی های آپارتمانی

در ادامه به نمونه هایی از بازی های آپارتمانی که والدین قادر به اجرای آن در محیط های کوچک می باشند، اشاره می کنیم که والدین می توانند برای کودکان در سنین مختلف متناسب با زبان و فهم کودک آن ها را اجرا کنند.

۱- بازی کشف اَشکال: (هدف: ادراک فضایی) ابتدا به کودکان می گوییم به پوسترهای اطراف خود با دقت نگاه کنند، آن گاه از آن ها خواسته می شود شکل مورد نظر را در اطرافشان پیدا کنند هر کسی سریع تر انگشت خود را روی شکل قرار یا آن را نشان داد برنده است این کار می تواند با استفاده از اشیای موجود در اتاق نیز انجام گیرد.

۲- بازی مفاهیم( هدف: آموزش مفاهیم و اطلاعات عمومی) : با استفاده از پوسترهای آموزشی ، مفاهیمی مانند کوچک و بزرگ، کوتاه و بلند، تر و خشک، چاق و لاغر، باریک و پهن، سنگین و سبک، پشت و رو، تاریک و روشن و … به صورت سوالی و به شکل مسابقه به کودکان آموزش داده می شود.

۳ – بازی نقطه گذاری( هدف: دقت و جهت یابی):روی تخته وایت برد، یک دایره رسم و از کودک خواسته می شود با دقت ، موقعیت خود را تا رسیدن به تابلو در نظر بگیرد و سپس با چشمان بسته در داخل دایره یک نقطه بگذارد، برنده مسابقه کسی است که بتواند با تشخیص موقعیت دقیق خود و تابلو و دایره، علامت را نزدیک تر به مرکز دایره بگذارد بازی می تواند روی کاغذ نیز انجام شود.

۴-بازی ترسیم خطوط (هدف: افزایش دقت و تمرکز) ابتدا روی تابلو خط صاف، مارپیچ و زیگزاگ رسم می شود و سپس چشمان کودک را می بندیم و به او می گوییم به فرمان من بدون آن که دستت را از تابلو برداری خطوط صاف، مارپیچ و زیگزاگ رسم کن، این کار می تواند روی کاغذ نیز انجام شود.

۵- بازی تخمین فاصله ( هدف : دقت، جهت یابی و ادراک فضایی ) کودک را در فاصله چند متری دیوار قرار می دهیم و از وی می خواهیم که حدس بزند که با قدم های خودش از جایی که ایستاده تا دیوار چند قدم فاصله دارد برنده مسابقه کسی است که تخمین دقیق تری از فاصله داشته باشد ( قدم ها باید چسبیده به هم باشد)

بچه ها را تهدید نکنید، لجباز می شوند!

روانشناسان معتقدند تهدید، بچه‌ها را لجبازتر می‌کند. لجبازی در کودکان معمولاً از سن یک سالگی آغاز می‌شود و حتی می‌تواند با رفتارهای نادرست اطرافیان در کودک نهادینه شود. کودکان برای پیدا کردن خود و جایگاهشان و گاهی به دلیل اینکه می‌خواهند خودشان را به اطرافیان ثابت کنند لجبازی می‌کنند و یکی از اساسی‌ترین مشکلات این است که والدین در این شرایط خودشان هم داخل بازی لجبازی کودکان می‌شوند و آنها هم به نوعی به لجبازی با آنها می‌پردازند.

بهترین اقدام والدین در این لحظه می‌تواند این باشد که دلگیر نشوند و سعی کنند به صورت امری و دستوری با کودک صحبت نکنند بلکه با او همدلی کرده و کمک کنند تا قدرت تصمیم گیری در کودک تقویت شود.

همچنین والدین باید سعی کنند مطالب را به صورت انتخابی برای کودک بیان کنند. به طور مثال به او می‌گویند « الان می‌خواهی غذا بخوری؟ » و نباید مستقیماً به او امر کنیم « بیا غذا بخور » بلکه او را در جایگاه یک تصمیم گیری قرار دهند و با این روش کودک نسبت به مسائلی اجتناب کرده و نسبت به آن لجبازی می‌کند، این در حالی است که بعد از استفاده این روش می‌توان اظهار تمایل به آن کار را در کودک مشاهده کرد.

بدترین کار در تشدید لجبازی کودک، تهدید کردن او است. باید بتدریج او را نسبت به کاری که باید انجام دهد آماده کنید و قواعدتان را خیلی روشن و قابل درک بیان کنید.

منبع:سلامت نیوز

زباله را چه کار میکنند ؟ بیشتر زباله ها را برای دفن بهداشتی می برند خارج از شهر. محل دفن جایی است که کامیون ها بار زباله خود را در آنجا خالی می کنند. کف بعضی از این محل های دفن بهداشتی را لا یه های خاک رس میریزند و روی آن را با ورق پلاستیک می پوشانند و سپس زباله ها را روی آن می ریزند. بولدوزرها هم زباله ها را به جلو هل می دهند و روی هم میریزند و با خاک روی آن را می پوشانند تا بوی بد پراکنده نشود و حیوانات و حشرات را به سوی خود جلب نکند.

روزی می رسد که کوههایی از زباله دور تا دور شهر را فرا می گیرد و جایی برای دفن زباله ها نمی ماند تولید سالانه زباله در تهران بیش از دو میلیون تن است.

مردم هر روز زباله بیشتری تولید می كنند و اكثر آنها دوست ندارند زباله نزدیك محل زندگی شان دفن شود . اما زباله ها زیادند و گاهی به علت نبودن جای كافی ، زباله ها را میسوزانند .زباله را می توان به انواع زیر تفكیك كرد :

زباله شهری : آن چه را كه در خانه ها ، فروشگاه ها ، مدارس ، ادارات ، شركت ها و ... دور میریزند .

زباله صنعتی : مواد غیر قابل استفاده كه در موقع ساخت محصولات صنعتی در كارخانه ها به دست می آید .

زباله بیمارستانی : زباله عفونی ، ضایعات اتاق عمل ، پس مانده های آزمایشگاهی ، تزریقات و دارو و ....

زباله های ساختمانی : نخاله ها ، مواد و مصالح غیر قابل استفاده در كارهای ساختمانی .

همه زباله ها دور ریختنی نیستند بلكه بیشتر مواد درون زباله را میتوان بازیافت كرد .در شهر تهران سالانه حدودا 300 میلیون كیلوگرم نان خشك از درون زباله ها جمع آوری می شود، بیش از 2 میلیون كیلوگرم میوه و تره بار از بین میرود و روزانه حدود 500 هزار كیلوگرم كاغذ و مقوا در زباله ها یافت میشود .

سهم شما در تولید این زباله ها چقدر است ؟ آیا همه اینها را باید دفن كنیم؟

كار مهم : نان خشك ، كاغذ ، مقوا ، شیشه ، قوطی و پلاستیك را در خانه به صورت جداگانه جمع آوری كنید . این كار یعنی تفكیك در مبدا . بازیافت از همین جا شروع می شود .

كار مهم تر : زباله های خشك و تر را یك جا نریزید.

برای ساخت كاغذ به تعداد زیادی درخت و مقداری انرژی نیاز است. درختان را می برند،خرد می كنند و خرده چوب ها را با مواد شیمیایی و آب مخلوط می كنند تا خمیر كاغذ به دست آید.20 میلیون دانش آموز و دانشجو در ایران با كتاب و كاغذ سروكار دارند.اگر كاغذهای باطله بازیافت نشوند باید برای تولید كاغذ از چوب درختان بیشتری استفاده نماییم و مقدار بیشتری كاغذ از خارج وارد كنیم .درخت با جذب دی اكسیدكربن موجود در هوا،اكسیژن تولید می كند و همه موجودات زنده به اكسیژن نیاز دارند. با بازیافت كاغذ و مقوای باطله ، و تولید كاغذ و مقوای بازیافتی جنگل ها دست نخورده باقی می مانند و این همه آب و انرژی مصرف نمی شوند

روزنامه،مجله ، كارتن،جعبه شیرینی و .....همه از جنس كاغذ هستند و نباید آنها را دور ریخت . آنها را بازیافت كنید.برای تولید مقدار كاغذی كه یك نفر در سال مصرف می كند به چوب  1.5 درخت نیاز است.

در كارخانه كاغذ پارس در خوزستان از تفاله نیشكر كاغذ ساخته می شود.این كار نوعی بازیافت است .

برای تولید یك تن كاغذ 2385 كیلوگرم چوب و 440 هزار لیتر آب تازه لازم است.اما برای تولید یك تن كاغذ از كاغذهای باطله و بازیافتی، دیگر به چوب نیازی نیست و فقط كاغذ باطله ، 1800 لیتر آب تازه و مقداری انرژی مصرف می شود.باوركردنی نیست ولی در سال 1376 در تهران روزانه 500 هزار كیلوگرم كاغذ و مقوا در میان زباله ها بوده است.

در میدان تره بار شهرداری تهران مراكز جمع آوری كاغذ ، شیشه و فلز برپاست كه به بازیافت مواد كمك میكنند . در اصفهان هم طرح بازیافت از مبدا به كار گرفته اند. در شیراز طرح تفكیك زباله از مبدا و سازماندهی نمكی ها انجام گرفته است. طرح توزیع سطل سبز همزمان با آموزش شهروندان كرمانشاهی برای تفكیك پس مانده ها از اسفند 79 شروع شده است.

 

گردآوری بخش دانش و زندگی تبیان

• ماژیک های رنگی، عکس برگردان و مداد شمعی را روی میز دیگری قرار دهید تا همه بتوانند از آن استفاده کنند. در مورد اینکه کدام دسته از این وسایل کاملا بدرد نخورهستند وآنها را می شود در سطل زباله ریخت ویا کدام دسته از این مواد را می توان در خانه یا محله خود باز یافت کرد، صحبت کنید. درباره مفهوم و اهمیت بازیافت با کودکان صحبت کنید. تاکید را روی اهمیت کاهش زباله و این‌که ما می توانیم  تعداد دور ریختنی ها را کم کنیم و به باز یافت اضافه کنیم، بگذارید. توضیح دهید در مورد این‌که به چه علت  دفن زباله برای زمین ما مضر است.
• 
  
• از بچه ها بخواهید که مجسمه ای از مواد بدرد نخور درست کنند. به این ترتیب که مواد بدرد نخور را در جعبه خالی کفش بگذارند و سپس مواد را به بخش داخلی درپوش جعبه بچسبانند. بچه‌ها می‌توانند از یک نوع ماده غیرقابل استفاده یا چند نوع گوناگون از آن‌ها برای ساختن مجسمه یا وسیله جدید استفاده کنند. یا در صورتی که بخواهند می‌توانند آن‌ها را با ماژیک یا مداد رنگی رنگ کنند یا به آن‌ها عکس برگردان بچسبانند.

کودکان می‌توانند از مواد غیرقابل استفاده یک سطل زباله برای مواد قابل بازیافت بسازند. برای ساختن این سطل زباله، آن‌ها می‌توانند پاکت کاغذی خرید مواد‌غذایی را با ماژیک یا مداد رنگی رنگ کرده و یا با کاموا آن را تزیین کنند. این سطل، را در اتاق کودکان بگذارید و یا اگر در مهد یا مدرسه هستند، بخواهید تا به خانه ببرند و در اتاق شان قرار دهند.

به این ترتیب کودکان نسبت به این که چه موادی را می توان در خانه دوباره استفاده کرد یا چیزی با استفاده از آن ها ساخت، حساس تر می‌شوند.

بزرگسالانی که تمایل دارند در انجام این فعالیت مشارکت داشته باشند، می توانند در انتخاب مواد بازیافت به کودکان کمک کنند. یا مطمئن شوند که کودکان بیش از نیازشان از ابزار استفاده نکنند تا برای کودکان دیگر هم ابزار کار به اندازه کافی بماند. آن‌ها همچنان می‌توانند وسایل چسب زده را برای کودکان نگه دارند تا خشک شود.
اگر در مهدکودک یا مرکز پیش دبستانی یا دبستان، این فعالیت را انجام می‌دهید، چه انتظاری از خانواده کودکان می‌توانید داشته باشید؟
خانواده‌ها، می‌توانند مروری بر اطلاعات جمع آوری شده شما داشته باشند تا بتوانند اهمیت بازیافت را برای کودکان توضیح دهند و آن‌ها را تشویق کنند تا مواد قابل بازیافت را در از زباله های غیرقابل استفاده جدا کنند. از خانواده‌ها و کودکان‌شان بخواهید تا سطل مواد قابل بازیافت را در خانه یا اتوموبیل‌شان نگاه دارند و در صورت نیاز ازآن‌ها استفاده کنند. به این ترتیب، از ریختن زباله هم در خیابان جلوگیری می‌شود.
این فعالیت را می‌توانید پس از خواندن کتاب‌های سبز کتابک برای کودکان انجام دهید. از داستان و شخصیت‌های این کتاب‌ها هم می توانید در به علاقه مند کردن کودکان به موضوع استفاده کنید.
http://ketabak.org/tarvij/book.green

برای بیشتر دانستن به سایت‌های مربوط به بازیافت سر بزنید.

این پیوندها می توانند مفید باشند:

http://recyclenet.blogfa.com/post-204.aspx

برگردان: 

ناهید خستو

منبع: 

http://www.rif.org

درخت:
در زندگی شخصی، به بیشترین چیزی که اهمیت می‌دهید رشد معنوی خودتان است.

یک آبگیر برکه:
در زندگی شخصی، به بیشترین چیزی که اهمیت می‌دهید داشتن یک رویا است.

آدم ها:
در زندگی شخصی، به بیشترین چیزی که اهمیت می‌دهید رابطه داشتن با افراد دیگرست.

یک تکه ابر:
در زندگی شخصی، به بیشترین چیزی که اهمیت می‌دهید دوستتان است.

یک ماشین:

در زندگی شخصی، به بیشترین چیزی که اهمیت می‌دهید پول است

كودكان نیازمند محیط هایی هستند كه بتواند به قابلیت های عاطفی و اجتماعی آنان غنا بخشیده و آنها را تقویت نماید. ركن اساسی آموزش كودك در این دوره، مربیان هستند، مربیانی آگاه و توانمند كه كودك را دوست دارند. مربی پیش دبستانی باید به این باور رسیده باشد كه می تواند در كنار خانواده، بخشی از مسئولیت آموزش كودك را برعهده بگیرد. همچنین طراحی فضای فیزیكی مراكز پیش دبستانی باید به گونه ای باشد كه برای كودك مطلوب، شادی بخش و برخوردار از حداقل امكانات لازم باشد. باید وسایل و ابزار، متناسب با سن كودك و قابلیت های او فراهم آید. بازی كار كودك است؛ آموزش هایی كه در مراكز پیش دبستانی به كودكان داده می شوند، زمینه ی رشد، یادگیری مفاهیم ریاضی، استدلال كردن، خواندن و نوشتن و زبان آموزی را به شكل غیرمستقیم فراهم می كنند. محور اصلی در این آموزش ها بازی است. بازی كار كودك است. بنابراین باید آن را با ارزش، مثبت و برای كودك ارزشمند تلقی كرد. با فراهم كردن شرایط مناسب این امكان برای كودك مهیا می شود.

مشاركت والدین در كنار مربی نقش مهمی در آموزش كودك دارد، با توجه به این كه سابقا ورود كودكان به دوره ی یپیش دبستانی اجباری نبود؛ والدین هنگام ورود كودكان به مدرسه دچار مشكلات عدیده ای می شدند كه خوشبختانه با پررنگ شدن نقش مركز پیش دبستانی، والدین به این باور رسیده اند كه ورود كودك به دوره ی پیش دبستانی نه تنها مفید، بلكه ضروری است.البته طبق قانون، تنها گذراندن دوره هایابتدایی و راهنمایی اجباری است، اما با توجه به اثرات مثبتی كه دوره ی پیش دبستانی در پیشرفت تحصیلی كودكان دارد، جلب مشاركت و ترغیب والدین وتوجه به آن از اهمیت بالایی برخوردار است.لازم به ذكر است مفاهیم و محتوای آموزش هایی كه در دوره پیش دبستانی به كودك داده می شود، بسیار مفید و ضروری می باشند. چون همان گونه كه در مقاطع مختلف تحصیلی، واحدهای درسی وجود دارد، در دوره ی پیش دبستانی نیز واحدهای كار گنجانده شده است؛ به این معنی كه آموزش ها با هدف انتقال مفاهیم ریاضی، دینی و زبان آموزی ارائه می شود. برای مثال تعریف یك داستان، به زبان آموزی كودك كمك می كند و دایره ی لغت او را گسترش می دهد، این امر در خصوص كودكان دو زبانه، اهمیت بیشتری دارد. در دوره ی پیش دبستانی، مربی محوریت داشته و نقش او در تربیت كودك پررنگ است، باید مربیان را در امر آموزش تربیت كرد كه خوشبختانه در حال حاضر وزارت آموزش و پرورش برای مربیان پیش دبستان این امكانات را فراهم نموده است.

در این جا سوالی پیش می آید و آن این كه: مربیان ما تا چه حد از توانایی های لازم برخوردارند؟ در پاسخ به این پرسش می توان موردی را مطرح كرد: متاسفانه هنوز یك تعامل سازنده میان متولیان آموزش و پرورش با خانواده ها و مربیان برقرار نشده است، البته پس از انقلاب اسلامی با گسترش رشته های دانشگاهی درباره ی تربیت و آموزش كودكان، نیروهای متخصص فراوانی تربیت شده اند. اما هنوز بسیاری از فارغ التحصیلان این رشته ها به مراكز پیش دبستانی گسیل داده نشده اند. در این جا تاكید می كنم كه وجود مراكز پیش دبستانیبه عنوان مراكز فرهنگی مكمل آموزش های خانواده و در برخی موارد جایگزین آموزش های خانواده ها، نیازمند توجه بیشتر به توانایی و تخصص مربیان است. نكته ی بعدی فراهم ساختن امكانات لازم است. این مراكز باید مجهز به حداقل امكانات باشند تا زمینه ی بروز خلاقیت ها، رشد فكری و در نهایت پرورش یك انسان كامل میسر شود. امكانات محدود موجود در برخی مدارس، به خصوص مناطق محروم، امكان آموزش عملی را با مشكل مواجه می سازد. در مراكزی كه دارای امكانات فراوان با عناوینی مانند اتاق بازی و غیره است، خلاقیت كودكان بیشتر شكوفا می شود؛ اما در مناطق محروم باید به بچه ها بسیاری از موارد را با قدرت تجسم آموزش داد؛ حتی موقعیت فرهنگی و اجتماعی هر منطقه و هر شهر نیاز به واحد كار متفاوت دارد كه منطبق با شرایط موجود هر منطقه باشد. بسیاری از كودكانی كه در سال های گذشته دوره ی پیش دبستانی را گذرانده اند اكنون در مقاطع تحصیلی بالاتر بسیار موفق اند، بنابراین باید با فراهم كردن امكانات و شرایط لازم توجه بیشتری به مناطق محرومکشور كرد. در پایان یادآور می شود: كودكان هر جامعه پایه های اساسی آن جامعه هستند؛ لذا برای ساختن جامعه ای مطلوب، باید پایه های آن مستحكم شوند. نگارنده معتقد است برای پیشبرد اهداف، باید مربیان را آموزش داد و واحد كار در اختیار ایشان قرارداد تا بتوانند به نحو موثرتری اطلاعات را به كودكان انتقال دهند..

.

محیط خانه یکی از بهترین مکان‌ها برای برگزاری جشن تولد است، چرا که میتوانید همه چیز را  راحت تحت کنترل خود دربیاورید، فرزندان معمولا در محیط خانه بهتر رفتار میکنند و هم‌چنین آن‌ها را میتوان به راحتی کنترل کرد. اگر چه برگزاری جشن تولد در محیط بیرون خانه نیز همراه با لذت فراوان است؛ این محیط می‌تواند پارک نزدیک به خانه تان و یا حیاط خانه‌ی خود  نیز باشد. اگر احساس می‌کنید جای شما کوچک است شاید خانه مادربزرگ جای مناسبی برای گرفتن تولد با تعداد زیادی از بچه باشد.

اگر تولد را در خانه مادربزرگ برگزار کردید، یک لیستی از وسایلی که مورد نیازتان است و باید تهیه شود را آماده کنید.

سعی کنید در برنامه ریزی و مرتب کردن خانه و کلا چیدن برنامه برای تولد کودکتان او را نیز دخیل نمایید، اگرچه همه مادرها به دنبال سورپرایز کردن فرزندانشان هستند، اما دخالت دادن بچه ها در این امر علاوه بر سرگرم کردن آنها ،می‌تواند خلاقیت آن‌ها را نیز شکوفا کند و در انجام کارها کمک حال شما نیز باشند.

به فرزندتان اجازه بدهید در مرحله دعوت میهمانان، مرتب کردن محل تولد، پرکردن بادکنکها  و نوشتن دعوت‌نامه برای میهمانان دخالت داشته باشند. کودکان می‌توانند کارتهای دعوت را یا با کامپیوتر و یا به صورت دستی آماده نمایند. علاوه بر این‌ها در چیدن محل پذیرایی نیز می‌توانند به شما کمک نمایند.

زمان تولد برای کودکان کوچک‌تر بهتر است بین یک تا دوساعت باشد، برای کودکان بزرگتر دو تا سه ساعت پیشنهاد می‌شود.

بهتر است بر روی درب منزلتان دسته‌ای از بادکنک‌ها را بچسبانید .

بهتر است اسم‌های بچه ها را روی کاغذ زیبایی طراحی کنید و زمان وارد شدن به منزل‌تان انها را به گردن کودکان آویزان کنید تا هنگام صدا زدن از اسم خودشان استفاده نمایید و دچار سردرگمی نشوید.

بهتر است یک مکان و یا یک کیسه پارچه‌ای بزرگ برای قرار دادن کادوهایی که دوستان فرزندتان میاورند در نظر بگیرید تا قبل از جشن تولد کادوها دچار آسیب نشوند و البته بعد از بازکردن کادوها نیز این وسایل را به همان جا ببرید تا خراب نشوند.

بچه‌ها را در تمام این ساعات سرگرم کنید.

اطمینان داشته باشید که غذا به میزان کافی آماده کرده‌اید.

اگر چیزی به عنوان عصرانه آماده کرده‌اید و دوست دارید که بچه ها آن‌ها را به خانه‌هایشان ببرند پس، برای هریک از بچه‌ها یک کیسه پارچه‌ای انتخاب کنید و آن مواد خوراکی را درون آن‌ها بزارید و کاملا ‌آماده باشید، پدر و مادرها معمولا 15چند دقیقه مانده به اتمام جشن به دنبال فرزندانشان می‌آیند.

نکته‌ی آخر اینکه بدانید این یک روز خاص برای شما و فرزندتان است، روزی است که فرزند شما متولد شده است. میتوانید مادربزرگ و عمه و خاله را نیز به این میهمانی دعوت کنید و قسمتی از تولد را به دیدن فیلم جشن تولد سال‌های گذشته و  یا دیدن عکس‌هایی از زمان نوزادی فرزندتان و عکس‌هایی از جشن تولدهای گذشته بپردازید.

نکاتی جزیی که حتما به آن توجه کنید:

میتوانید ایده‌های جدید دیگری را با جستجو در اینترنت پیدا کنید.

توجه داشته باشید اگر قرار است تولد فرزندتان را در پارک بگیرید حواستان به وضعیت آب و هوا باشد.

حواستان باشد که شربت و یا آبمیوه ها را دست به دست توسط کودکان منتقل نکنید چرا که امکان دارد از دست آنها بیافتد و علاوه بر کثیف کردن خود و زمین باعث شکستگی لیوان و حوادث بعد از آن شود. اگر کودکی خیلی کوچک است حتما حواستان باشد که در کنار پدر و مادرش باشد و اجازه ندهید در سراسر اتاق حرکت کند، چرا که امکان افتادن سایر بچه ها بر روی او و دیگر حوادث وجود دارد.

هشدار

بهتر است جعبه کمکهای اولیه را در نزدیکترین محل قرار دهید. چرا که امکان دارد کودکان دچار آسیب شده و احتیاج به این وسایل پیدا شود.

به همه کودکان این اطمینان را بدهید که اسباب بازی و بادکنک برای همه‌ی آنها وجود دارد. سعی کنید از بادکنک کمتری استفاده کنید چرا که ترکیدن انها گاها با صدایی همراه است که باعث ترسیدن کودکان می‌شود.

منبع:لاتین

زمانی که شما میخواهید خلاقیت را در نقاشی های کودکانتان ایجاد کنید،مطمئنا چاپ دستی،اولین گزینه ای نیست که به ذهنتان می آید،از طرف دیگر پوشش های حبابی را همه ی کودکان دوست دارند،تلفیق چاپ دستی و پوشش حبابی و کمی خلاقیت، میتوانید بازی جذابی برای تمام کودکان باشد.

برای شروع،یک کاغذ،قلمو،گواش،پوشش های حبابی اماده کنید...بیشتر پوشش های حبابی به عنوان لفاف دورکالاهای نو پیچیده شده اند،میتوانید از این پوشش های حبابی استفاده نمایید و یا اینکه میتوانید از پلاستیک فروشی ها تهیه نمایید،که در اندازه ها و سایز های متفاوتی هستند و باعث زیبایی چاپ دستی کودکانتان میشود.

کاغذ را روی پوشش حبابی بیاندازید و کاغذ را به اندازه پوشش حبابی با قیچی ببرید.

درب های گواشهای رنگی را برای کودکتان باز کنید وبه او اجازه بدهید براساس خلاقیت خود شروع به رنگ کردن حباب ها نماید،اگر کودکتان راهنمایی در رنگ کردن از شما خواست و یا اگر درصدد اموزش رنگهای مختلف به فرزندانتان هستید،میتوانید این راه ها را نیز امتحان نمایید

1)ترکیب الگوها:به عنوان الگو یک سطر از حباب ها و یا یک ستون از حباب ها را رنگ کنید و سپس از فرزندتان بخواهید که بقیه سطرها و ستون ها را رنگ کند

2)هر یک از حباب ها را با رنگ خاصی رنگ کنید و یک طیف رنگی همانند رنگین کمان بسازید،و به فرزندتان رنگها را اموزش دهید،از رنگهای اصلی(قرمز،آبی و ...)برای اموزش شروع کنید

3)سعی کنید از ترکیب رنگهای اصلی،رنگهای فرعی را بسازید (مثل زرد و قرمز که نارنجی را ایجاد میکند)و رنگهای فرعی را به کودک خود بیاموزید

بعضی از کودکان درصدد رنگ کردن تمامی حباب ها هستند و تعدادی دیگر فقط درصدد رنگ کردن مقداری از انها هستند،که هرکدام نتیجه خاصی در چاپ دستی به وجود خواهد اورد که باعث سرگرم شدن کودک شما میشود.

دیگر وقت چاپ رسیده است،با کودکتان کاغذ را به ارامی بر روی پوشش های حبابی قرار بدهید و با فشار اندکی این دو را بهم بچسبانید

همانطوری که مشغول به کارهستید،میتوانید توضیح بدهید که از قرار دادن یک برگه کاغذ بر روی یک صفحه رنگ ،کار چاپ انجام میشود.و این برای مصادیق کم صحت دارد و برای چاپ ها با تعداد بالا احتیاج به چاپخانه و دستگاههای پیشرفته دارد.

به خاطر داشته باشید که این روش بسیار عالی برای رنگ کردن کاغذ و پارچه است،بچه ها عاشق کاغذهای کادویی،جلد کتاب،و یا کیسه های پارچه ای هستند که خود رنگ امیزی کرده اند .

سایتeHow

در تعريف مديريت، آمده است كه هنر هماهنگ ساختن يك مجموعه و هدايت آن به سمت مقصود را مديريت گويند.
     طبق همين تعريف، يك مدير نيازمند ابزاري است تا با كمك آن بتواند از عهده مسئوليتش برآيد. نخستين ابزار لازم براي مديريت، دانش و آگاهي از ظرفيت ها و استعدادهاي موجود است. اگر مدير مجموعه اي آگاه و عالم به ظرفيت و استعداد زيرمجموعه باشد او را در مسيري كه هماهنگ با استعدادش هست به كار گرفته و بهره لازم را براي رسيدن به مقصد و مقصود مشترك از آن مي برد در غير اين صورت قادر به بهره گيري از نيروي ايشان نبوده و هرگز به مقصد نخواهد رسيد.اكنون براي مديريت اجتماع كوچك كه البته از آن اجتماع بزرگ ساخته مي شود، چه بايد كرد؟ آيا براي مديريت خانواده نيز بايد تحكم كرد؟
     براي مديريت خانه، زن مي تواند موثر باشد و مقصود از خانه همان محيط چهارديواري است. دليل اين كه زن بايد مدير خانه باشد يا سزاوار مديريت خانه باشد عشق و عاطفه اي است كه خداي متعال در وجود ايشان به وديعت نهاده است و هم از اين روست كه مي تواند مادر باشد زيرا شرط مادري، عشق و عاطفه است و اگر كسي فاقد عشق باشد در حقيقت مقام مادري را درك نكرده است كه البته چنين افرادي بسيار اندك شمارند.
     خانه، محل آرامش و آسايش بوده و آرامش و آسايش در گرو عشق و عاطفه مي باشد و چه كسي غير از زن مي تواند خانه را سرشار از عشق و عاطفه كند. زن، تجلي گاه اسم الرحمان خداست. اگر مرد كه مدير خانواده (اعم از چهارديواري و غير آن) مي باشد، به اين استعداد و ظرفيت زن پي ببرد لاجرم خانه را به او مي سپارد و خود به مديريت خانواده مي پردازد و چه زيبا اين تقسيم كار يا مديريت را رسول خدا (ص) در زندگي حضرت امير (ع) و حضرت زهرا(س) عملي كردند و مديريت خانواده را بر دوش علي (ع) و مديريت خانه را بر عهده حضرت زهرا (س) گذاردند.
     مديريت، استعداد و ظرفيت شناسي و حركت آنان به سمت و سوي مقصد واحد، در خانواده با عشق صورت مي پذيرد نه با تحكم و فرمان كه برخي مديريت خانواده را به اشتباه حكم و فرمان دادن تعريف نموده اند و دائم از حق و حقوق سخن مي گويند.
     اگرچه در شريعت از حقوق زن و شوهر نسبت به همديگر بحث شده، لكن در خانواده عشق و عاطفه بايد حق و حقوق را تحت الشعاع قرار دهد نه حق و حقوقي كه گاهي ويرانگر عشق و عاطفه مي باشد. پس سزاوار است عشق و محبت را اصل و اساس در مديريت خانواده بدانيم نه حق و حكومت را.
     ٭ پژوهشگر و نويسنده
    
 روزنامه ايران، شماره 5248 به تاريخ 22/9/91، صفحه 13 (ايران اجتماعي)

تا به حال شده در شرایطی قرار بگیرید که احساساتتان برانگیخته شده و همین احساساتی شدن،‌ مانع از تفکر منطقی شما شده باشد؟ شاید خیلی تلاش کرده باشید که در عین تجربه احساسات و هیجان‌ها،‌ منطق خود را هم به کار بیاندازید، اما خودتان را برای عدم موفقیت در این کار سرزنش نکنید، چون ظاهرا مغز شما ، به عنوان یک انسان به این راحتی چنین اجازه‌ای را به شما نمی‌دهد……

به نظر می‌رسد که باید منطق و هیجان را دو قطب متضاد در نظر بگیریم. به مدیر عاملی فکر کنید که عملکردش از نظر مدیریتی و اجرایی،‌ خیلی هم درست و منطقی به نظر می‌رسد،‌ اما وقتی می‌خواهد از نیروی کار ارزان‌قیمت استفاده کند یا این که صدها کارگر و کارمند را برای کاهش هزینه‌ها اخراج کند، در رفتارش، ‌فقدان نگرانی در مورد نتایج انسانی این تصمیم قابل مشاهده است. بسیاری از تصمیم‌هایی که ما در زندگی روزمره خود می‌گیریم، در واقع چالشی بین این دو سیستم است. دلیل آن هم احتمالا به نوع ارتباط سلول‌های عصبی مغز با یکدیگر برمی‌گردد.
به گزارش پاپ‌ساینس، مطالعه جدیدی که در نوروایمیج به چاپ رسیده، نشان می‌دهد که مسیرهای عصبی جداگانه‌ای به صورت جایگزین در موارد حل مسئله به صورت هیجانی و یا برعکس، ‌تحلیلی و منطقی،‌ مورد استفاده قرار می‌گیرند. به عبارت دیگر،‌ وقتی حسابی با موضوعی از نظر هیجانی درگیر هستید، شبکه سلول‌های عصبی که باید به طور منطقی مسئله را تحلیل و بررسی کنند، بازداری می‌شوند و زمانی که کاری در دست دارید که باید منظقی به آن فکر کنید، مسیر عوض می‌شود و این‌بار،‌ مسیر عصبی هیجان است که بازداری می‌شود.
آنتونی جک، متخصص علوم شناختی از دانشگاه کیس وسترن ریزرو و سرپرست این مطالعه، این ایده را با نوعی از خطای دیداری مرتبط می‌داند. حتما تصاویری را دیده‌اید که در آن، هم می‌توان یک پیرزن و هم یه زن جوان را دید،‌ یا تصویری که نیم‌رخ دو انسان یا یک گلدان را نشان می‌دهد. شما هر دو تصویر را می‌بینید، اما نه همزمان. درآن واحد، فقط یکی از آن‌ها را می‌توانید ببینید. به این محدودیت در آن‌چه می‌توانید در چنین تصاویری ببینید، رقابت ادراکی گفته می‌شود. مطالعه جدید جک، ‌این مفهوم را از ادراک بصری فراتر برده و به فرایندهای مغزی پرداخته است. وی به این نتیجه رسید که سیستم‌های عصبی متفاوتی برای پردازش اجتماعی/ هیجانی و برای تحلیل منطقی در مغز وجود دارد.
در این مطالعه از مغز ۴۵ دانشجو در حین تلاش برای حل مسائل اجتماعی و فیزیک، با استفاده از روش ام.آر.آی تصویربرداری شد. تصاویر ام.آر.آی نشان می‌دهند که قسمت‌های مجزایی از مغز بسته به نوع مشکلی که فرد می‌خواهد آن را حل کند، ‌فعال می‌شوند یا این که از کار می‌افتند.
به گفته جک، اگر بتوان به راهکاری برای برقراری تعادل بین فعالیت این دو مسیر مجزای مغزی پیدا کرد، شاید بتوان بینش بهتری برای درمان اختلالات روانی مانند افسردگی و اسکیزوفرنیا به دست آورد.

منبع:خبر انلاین

● هیچ کس بدشانس نیست

کمتر کسی را می توان پیدا کرد که از ثروتمند شدن خوشش نیاید. زمانی که قانون جذب برای اولین بار مطرح شد و میلیونرهای موفق پرده از این راز بزرگ برداشتند، هرکس وسوسه شد تا برای یک بار هم شده این قانون را در زندگی شخصی اش به کار گیرد. حتی آنهایی که در ظاهر مخالف این موضوع بودند در خلوت خودشان عبارات تاکیدی را مثل یک اکسیر جادویی به زبان می آوردند تا با چشم های خودشان از صحت این موضوع باخبر شوند.

بر اساس قانون جذب، شما می توانستید هرچیزی را در زندگی تان جذب کرده و برای این کار تنها کافی بود چشم هایتان را ببندید و جذب کنید. جذب کردن با تکرار عبارات تاکیدی مثبت و تجسم کردن راهی میانبر برای رسیدن بهرؤیاهایی بود که همیشه سرکوبش می کردید. حتما شما هم برای یک بار هم شده این کار را انجام داده اید اما جز موارد جزئی نتوانستید نتیجه شگفت انگیزی که قانون جذب از آن صحبت می کرد را به دست بیاورید و نتیجه این شد که دیگر خودتان را از گروه دوستداران قانون جذب کنار کشیدید و باز هم با کسالت و از سر ناامیدی گفتید:« آدم باید کمی شانس داشته باشد» این جمله شما و خیلی از افرادی است که دیگر اعتقادی به قانون جذب ندارند. اما نتیجه مطالعات دکتر «بروس لیپتون» روانشناس، نشان داده هیچ اشتباهی در قانون جذب اتفاق نیفتاده است بلکه گره اصلی این معمای پیچیده ذهن ناخودآگاه شماست.

● رازی که میخکوب تان می کند

من عاشق میلیونر شدن هستم و شب و روز به این موضوع فکر می کنم. قانون جذب به من یاد داده که خودم را در خانه زیبا و اتومبیل های مجلل تصور کنم و با تکرار عبارات تاکیدی مثبت رؤیای میلیونر شدن را سوی خودم جذب کنم. کمی بعد، ناگهان در محیط کاری من اتفاقی جدید می افتد. رئیس بخشی که در آن کار می کنم، سمت من را به سمتی بالاتر تغییر می دهد و حقوق من به همین اندازه افزایش پیدا می کند. اما بعد از اینکه در سمت جدیدم مشغول به کار شدم آنچنان از این وضعیت متعجب و شگفت زده هستم که بیشتر از اینکه به تثبیت کارم فکر کنم، ترس از دست دادن سمت جدیدم جایگزین همه افکار مثبت من می شود تا جایی که حتی خودم را لایق درآمد بیشتر نمی دانم و به همین دلیل بعد از مدتی سمت جدیدم را به راحتی از دست می دهم. این مثالی است که دکتر لیپتون می زند. در واقع ۹۹درصد (به این رقم دقت کنید) زندگی شما در دست ذهن ناخودآگاه شماست و حققیت تلخ این است که بخش عمده ای از ذهن ناهوشیار شما توسط افکار منفی پر شده است که تنها با تصویرسازی رؤیاها و تکرار عبارات تاکیدی نمی توانید آنها را از ذهنتان پاک کنید. مثل این می ماند که هوا کاملا تاریک است و شما مدام تکرار می کنید «هوا روشن است.» در این شرایط تکرار عبارات تاکیدی در مورد روشن بودن هوا نمیتواند اصل موضوع را تغییر دهد پس کمی به آن فکر کنید.

● فرمول جادویی رؤیاها

دکتر «بروس لیپتون» می گوید:«ذهن ناهشیار میلیون ها برابر قوی تر از ذهن هوشیار است. اگر ذهن ناهوشیار با خواسته های ذهن هوشیار ناهماهنگی نداشته باشد هیچ مسئله ای نیست، چون در این شرایط قانون جذببه صورت خودکار عمل می کند و هیچ نیازی نیست کاری کنید که قانون جذب را در زندگیتان خلق کنید اما اگر این ۲ ضمیر ناخودآگاه و خودآگاه شما با یکدیگر هماهنگ نباشد، قانون جذب هیچ تاثیری ندارد. برای مثال شما آگاهانه می خواهید که حسابتان پر از پول باشد و با تکرار عبارات تاکیدی سعی می کنید این حس را به وجود بیاورید اما اگر در ذهن ناخودآگاه شما این عقیده وجود داشته باشد که شما لایق آن همه پول نیستید، هرگز ثروتمند نمی شوید. ذهن ناخودآگاه شما شبیه یک ضبط صوت عمل می کند و همیشه تمایل دارد که موزیک های قدیمی تان را پخش کند؛ به خصوص همان ترانه هایی که از دوران کودکی والدین بارها و بارها برایتان تکرار کرده اند. شما ترانه های ضبظ صوت ذهنی تان را در ۶ سال اول زندگی با جملات منفی پر کرده اید.

جملاتی مانند: «تو به اندازه کافی خوب نیستی» «تو لیاقتش را نداری» یا «آدم های دیگر بهتر از تو هستند و تو مجبوری بهتر از دیگران باشی» و... چه این پیام ها مستقیم به شما رسیده باشد چه غیرمستقیم، بعد از سال ها که در چنین موقعیت های مشابهی قرار می گیرید آن نوارها دوباره تکرار می شود و مشکل اینجاست؛ شما روی نواری که در حال پخش است عباراتی دقیقا مخالف را به زبان می آورید و در این حالت هیچ نتیجه ای دریافت نخواهید کرد. شما خودتان را فریب داده اید که فرد مثبتی هستید، چون در تمام لحظاتی که در حال تکرار جملات مثبت و تصویرسازی برای رؤیاهایتان هستید، نوار منفی ضبط صوت ذهن ناهوشیارتـــان درحال پخش ترانه های ناامیدکننده و دلسردکننده است.

● فوت آخر

به عقیده دکتر لیپتون تنها راه حل استفاده از قانون جذب آن هم به صورتی مفید و نتیجه بخش، قبل از هرچیز خاموش کردن افکار منفی است و این کار تا زمانی که افکار منفی تان همچنان در ذهن ناهوشیارتان در حال تکرار است، نتیجه بخش نیست، زیرا عبارات تاکیدی که آگاهانه از سمت شما تکرار می شود جزو ذهن هوشیارتان است و ذهن خودآگاه شما تنها یک درصد روی زندگی شما تاثیر می گذارد. اما این موضوع انکار تاثیر تکرار عبارات تاکیدی نیست بلکه مشکل اصلی بیشتر افراد این است که هیچ شناختی از افکار خود ندارند. برای این کار بهتر است قبل از هرچیز جای آرامی را در نظر بگیرید و بدون اینکه در مورد خودتان و افکارتان فکر و قضاوتی کنید، اجازه بدهید افکار منفی تان خودش را آشکار کند. بعد از اینکه به ذهن ناخودآگاه تان و جملات منفی این ضبظ صوت مجازی دست پیدا کردید سعی کنید دکمه خاموش آن را برای همیشه بزنید و اگر باز هم با جملات منفی مواجه شدید تنها به عنوان یک تماشاچی به آن نگاه کنید نه یک تحلیل گر! بعد از این کار حالا نوبت جایگزین کردن عبارات تاکیدی مثبت و تصویرسازی است.

منبع:مجله تپش

4تست هوش تصویری (برای اولیاء گرامی )

مشخصات افراد سمعی,بصری و لمسی

ممکن است کسی هر سه حالت را داشته باشد اما به طور حتم یکی از این حالتها غالب است .

حالا  در ادامه مطلب ببینیم که این کیفیت ها چگونه اند: 

آشـنایی با "زبـان بـدن" !

لبخند زدن می تواند نشانه اعتمادبه نفس، دوستی و رفتار مثبت باشد و این حس را منتقل می کند که مردم در کنار شما بودن را دوست دارند. از سوی دیگر مفهوم لبخند تصنعی و یا توأم با دستپاچگی کاملا ضدمفهوم ذکر شده است.

بقیه در ادامه مطلب

۱. با کودک آرام و با مکث و عاری از هرگونه عجله صحبت نمائید . وقتی که کودک صحبتش تمام می شود چند ثانیه صبر کنید بعد شروع به صحبت کنید . صحبت های آرام و راحت شما تاثیر بیشتری خواهد داشت نسبت به این که سرزنش کنید و یا مواری مثل " آرام باش " و " سعی کن به آرامی صحبت کنی " را توصیه نمائید .


2. تعداد سوالاتی را که از کودک می پرسید کاهش دهید . وقتی که کودکان عقیده هایشان را بیان می کنند خیلی راحت تر و آزاد تر صحبت می کنند نسبت به زمانی که به سوال بزرگتر ها پاسخ می دهند . هنگامی که کودک راجب موضوعی صحبت می کند به جای سوال پرسیدن نسبت به آن نظر دهید و به او نشان دهید که به صحبت هایش گوش می دهید .


3. با حالات چهره و حرکات بدن به کودک نشان دهید که به محتوای صحبت او گوش می دهید نه به نحوه ی صحبت کردنش .


4. هر روز زمانی مشخص برای توجه به فرزندتان اختصاص دهید و در طول این زمان به او اجازه دهید تا کارهایی را که دوست دارد انجام دهد . او را در انجام فعالیت ها آزاد بگذارید و درمورد صحبت کردن و نکردن خودش تصمیم بگیرد . شما هم راحت و آسوده باشید و آرام و با مکث صحبت کنید . این سکوت و آرامش در کودکان اعتمادی سازنده ایجاد می کند .


کودکان باید بفهمند که والدین از حضور آنها لذت می برند و هرچه کودک بزرگتر می شود می تواند در زمان هایی که احساس راحتی می کند در باره ی احساسات و تجربیاتش با والدنش صحبت کند .

بقیه در ادامه مطلب